Alþýðublaðið - 07.03.1923, Blaðsíða 3

sem náttúran hefir ekki gefið
nægilegt slsegðarvit, enda þótt
sá flokkur væri ot't mannfleiri.
Eftir því, sem framþróuoin óx,
sáu andans mikilmenni, að þessi
barátta um auð og völd var til-
gangslaus vitleysa Sameiginlega
gat alt mannkynið lifað og starf-
að sem einstakir flokkar, og
sameiginlega getur það neytt
brauðsins í sveita síns andlitis.
Þess vegna er öreigalýður allra
landa að bindast samtökum, og
hann vinnur að því að slétta
yfir öll lándamæri, þvt að hin
margumrædda ættjarðárást er
orðin svipa á þegna landanna,
landamerkin fótakefli lægri stétt-
anna, og því er ættjarðarástin
valdhöiunum eigingjörnu hand-
hægt bitbein til þess að hefja
sjálfa sig, en láta sakleysingja
berast á banaspjótum. Öreiga-
lýður allra landa hefir sagt þess-
um ófögnuði stríð á hendur. Það
er leitt, að það skuii þurfa áð
kosta stríð, en það er hið eina
stríð, sem er afsakanlegt, þar
sem barist er tyrir heill allra, —
jafnt þeirra, sem við er barist.
Þegar baráttunni er lokið og
sigurinn fenginn, byrjar mann-
kynið nýtt og betra llf í ríki
sameignár, samvinnu og sámúðár,
þar sem öll framleiðsla þjóðanna
verður hnitmiðuð við þörfina í
hverjum lið út af fyrir sig, en
ekki alt í botnleysu framleitt,
sém nú á sér stað og nú
líðst.
Við erum að mynda keðju,
bræður og systur! sem berst
eingöngu fyrir auknu réttlæti og
mannbótastarfsemi. Séu nú ein-
hverjir, sem hafa unnið á móti
oss eða ekki verið okkar fylgi-
nautar, en vilji snúa við og verða
okkur samferða, þá réttum við
hverjum þeim; sem einlægur er,
fúslega hendur til sátta, og fyr-
irgefum fúslega mótgerðir, hafi
þær einhverjar verið, og bjóðutn
velkominn hvern bróður og
hverja systur, sem í hóp vorn
kemur.
Sigur réttlœtisins er eins og
aðrir sigrar einungis undir sam-
tökum Jcominn. Söfnamst því undir
merki jafnaðarstefnunnar í dag,
á morgun, því fyrr, því betra, og
látum ekki neinum líðast að troða
á rétti neins. ‘
þ’á er sigurinn vísl
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Spánskar nætur.
Tuttugu sinnum er nú búið að
skemta Reykvíkingum með leik
þessum. Enginn innlendur leikur
mun hafa vakið eins mikinn hlát-
ur og þessi. Leikendurnir hafa
ieikið mjög vel yflrleitt, en ágæt-
ast þeir, er mest stóð á. Söng-
kraftar voru góðir og jók það
ánægju leikhúsgesta. Tjöld voru
prýðileg og samspil ágætt.
Nokkurra öfga gætti í leiknum,
en í svona leik sóma þær sér ekki
illa.
Það er heilsubót að hlæja; en
betra þyrfti loftið að vera í hinu
svo kallaða ieikhúsi.
fað er hollara að skjálfa af
hlátri, sem réttmœtt skop orsakar,
en titra af óita og skelfingu undan
áhiifum sorga, moiða og mann-
vonzku, sem stimpluðu leikritin
eru full af.
Þaiflegt er að sýna samtíðar-
mönnum í spegil. Spánskar nætnr
bregða upp fyrir samtíðinni, hvern-
ig hún er. Getur þar að líta lif-
andi myndir. Fyndni er mikil í
leiknum, en ekki nógu grœskulaus.
Æskilegt, hefði verið að nefna
engin nöfn nútíðarmanna, §n sýna'
afglöpin.
Skopleikir hafa því að eins rétt
á sér, að í þeim sé leitast við að
bæta mennina,
Það er illgresið, sem á að upp-
, ræta. Þab eru meinsemdirnar, sem
skera á. Og þar duga ekki nema
bitur tæki. Skulu þá oddav í háði
( hertir og eggjar í skopi skerptar.
En þeir, sem illgresið slá, verða
varlega að fara, svo að þeir grandi
ekki þeim gróðri, sem rétt heflr
til þess að spretta. Og þeir, sem
á kýlum stinga og í meinsemdir
skera, veiða varlega að fara, til
þess að særa ekki það sem heil-
bvigt er. Hvefsnin er réttlaus.
Hún er vopn, sem snýst í höndum
þess, er beitir og vinnur honum
tjón. Kurteisi er sjálfsögð. Mál er
skylt að vanda. „Að ganga i vatn
ið“ er vóhæft meðal íslendinga,
enda nadt það sín aldrei.
Hafi höfundarnir margfaldar
þakkir fyrir þá ádeilu, sem rétt-
mœt er og leiðbeinir þjóðinni.
Auðnitt þeim að verða listfengari.
Taki þeir fyrir kverkar hræsninnar,
dragi belg á höfuð hiokans og
3
Hjálparstöð Hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. n—12 f. h.
Þriðjudaga ... — 5—6 e. --
Miðvikudaga . . — 3—4 e. --
Föstudaga ... — 5—6 e- --
Laugardaga . . — 3—4 e. --
Húsmæður!
Reynslan mnn sanna, að
„Smárasmjörlíkið ‘ er bragð-
bezt og notadrýgst tll vlðbíjjs
og böknnar. — Hæmlð sjálfar
nm gæðin.
Skakan lítur þannlg út:
rn JmÍkiI- 1
í H'íSmjörlikisqerðin iEeykjavík V P
Hvergl er betra að auglýsa með
smáauglýsiugum eftir ýmsu, er
fúlk vantar,
en í Álþýðublaðinn, sem er
útbreiddasta blaðið í borginui.
brenni hégómaskápinn í logum
hæðninnar.
Þakkir sé höfundum og leikend-
um fyrir listina, fyrir alt, sem
gladdi, miðaði til góðs og ■ var
engum að meini.
Eallgr. Jónsson.
Dýraverndunarfélagið.
þau munu vera nokkuð mörg,
félögin, sem til eru hérna í bæn-
um; ég er ekki svo fróður, að ég
viti tölu á þeim. Eitt þeirra er
félagið, sem hér er nefnt, Dýra-
verndunarfélagið.
Að öllum öðrum fólögum ólöst-
uðum tel ég það eitt af hjnum
állra beztu.
Það vill taka að sór málstað
málleysingjanna, bæta meðferð á
öllum skepnum, glæða elsku manna
til dýranna og vekja meðaumkun
manna með öllum skepnum; það
vill b»t.a fyrir brot og syndir