Alþýðublaðið - 08.03.1923, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
(á bls. 164): » . . . En hár sö!u-
kostnaður er eitt af því, sem
hefir hleypt upp verði bóka hér,
því að alt'tt er, að bóksaíar taka
alt upplag til umboðssölu og fá
þá í umboðslaun 40 °/0 at útsölu-
verði.< —
Þetta mál þarf þing og stjórn
að athuga. Það er þess vert.
Quöm. B. Ólafsson
úr Grindavík.
Frá AI^iugL
tingmannafrBmvörp.
Frv. um breyting á lögum um
bæjarstjórn á Siglufirð'. Flm.:
Stefán Stefánsso;). Aukaútsvar
megi leggja á atviunu á Siglufirði,
sem er sérlega arðsöm, þótt hún
sé ekki rekin nétna 4 vikur og
atv'nuurckandi rigi heima annars
staðar. Er frv. samið at bæjar-
stjórn Siglutjarðir. — Frv. úm
sölu og veitingar vína. Flm.:
Magnús Jónsson og Pétur Olte-
sen. Frv. miðar að því að koma
vínverzluuinni í hendur kaup-
manna, — svo að þeim fjölgi
enn meir, sem vegna eiginhags-
muna berjast móti bannlögunum.
— Frv. um breyting á lögum um
láun embættismanna- Flm.: Jón
Magnússon. Tveir séu fastir kenn
arar við stýrimannaskólann auk
skólastjóra. — Frv. um meðferð
á því íé, sem iaudssjóði áskotu-
ast -fyrir átengi. Flm.: Jónas
Jónsson. Með gróðanum af vín-
verzlun laudsins, tollum af álengi,
andvirði fyrir óleyfilega innflutt
áfengi, skal stofna sérstakan
sjóð, er nefnist »Menningarsjóður
ís'.ands«, og renna enn fremur í
sjóðinn sektir fyrir óleyfilegan
innflutning og sölu eða nautn
áfengis. Sjóðnum skál varið til
eflingar bindindi, náttúruvísind-
um, tilbókaútgáfu, listverkakaupa,
alþýðuskó’a og íþróttastöðva.
Meinið er, að með þessu er á-
fengið bundið við eflingu nauð-
syolegra hluta, og myndi þetta
því verða til þess að festa hina
óþokkuðu undanþágu. — Frv-
um berklaveiki í nautpeningi,
Frá laEdt)únaðarnefnd. Vitanlega
er frv. ekki um, að berklaveiki
m ÁÆTLUNAHFERDIR §
IH frá Hí
Q Ný]u bifreiðastöðinni
m Lækjartorgi 2. m
m Keflavík og (xarð 3 var í m
m viku, mánud., miðvd., lgd. m
E3 HafnarfJiírð allan daginn. m
m Vííilsstaðir sunnudögum. m
m Sæti 1 kr. kl. 1 O/2 og z1/^. m
m Sími Hafnarfirði 52. m
m — Reykjavík 929. m
IhhhhhhhhhhI
Hvergi er betra að auglýsa með
smáauglýsiugom eftír ýmsu, er
en í Alþýðublaðinu, sem er
útbreiddasta biaðið í borginni.
skuli vera í nautpeningi, heldur
um útrýming hennar. Er það
samið af Magnúsi dýralækni Ein-
arssyni.
SKUGGA-VÖLD
EFTIR THOMAS KRAG
lauslega þýtt
Molluþykknið læsti sig um Parísarborg, þétt og
brennisteinsgult. Andrúmsloftið var viðbjóðsleg!,
mengað megnri óhollustu. Maður varð þrunginn af
einhveni þvingun, eins og maður færi vaðandi um
volgar, víðáttumiklar dyngjur, sí-geispandi og leit-
andi eftir lífslofti. Pó varð manni fyrir að hlúa að
hálsi sér við og við, bretta upp hálsmálið og hnipra
sig, því að annað veifið lék uin mann hrollkaldur
næðingsgustur.
Ég tylti mér niður úti fyrir dyrum á viðhafnar-
kaffihúsi í gustlausri íorsælu. Kliðurinn innan frá
braujzt út til mín í biotum, og frá eldhúsunum í
kjallaranum heyrðust sísnarkandi súðuhljóð og
áhaldaskvaldur.
Ég bað um „absint" — sjaldan því þó vanur —;
það hæfði pestarmollunni í dag að láta eitthvað
beizkjublandið skola kverkarnar — og því beizkara,
því betra.
Ég drakk; — það svalaði, og enn drakk ég.
það tók að lótta yíir rriéi', enda fór nú dagmollan
að hypja sig smám saman, dragast í bólstra og
búa sig í mislita búninga hér og þar í fjarlægðinni,
þáv sem hún vavð engurn manni til meins lengur. -4-
Nú man ég ekki eflir öðru skýrara en því, að
klukkustund síðar hélt ég af stað frá kaífibúsinu
og ranglaði í hægðum mínum til og frá um borg-
ina undir heiðbláum kvöldhimninum. Hvað öll út-
sjón gat breyzt fagurlega á einum einasta klukku-
stundar-fresti 1 Himininn var orðinn blátær og
stjörnum skreyttur.
• Ég nam hvergi staðar, fór úr einni götu í aðra,
þangað, sem ég aldrei fyrr hafði komið. Yið og við
reyndi ég að stafa mig fram úr götunöfnunum, og
hvert nýtt nafn kom mér miklu ókunnugra fyvir
sjónir heldur en hið næsta á undan.
„Fú gengur alveg fram af þér maður!" umlaði
ég loks við sjálfan mig. „l?ú gengur þig nöttinni
á vald.“ Og mór fanst það einhvern veginu svo
viðkunnanlegt, þetta að ganga sig nóttinni á vald
núna. . . .
Alt í einu bar mig að svæði, þar sem flokkur
fólks fór þeysandi í hringekju, auk þess sem þar
sátu hér og hvar nokkrar svarthærðar spákonur
og lásu um örlög manna í lófum þeirra. Og enn
fromur voru þar tveir kraítamenn, er fengust við
aflraunaæfingar með'handlóðum.
.Ég nam staðar og tók að horfa á alla þessa
viðburði.
Ein spákvennanna var um tvítugt, ósvikið yndi.
En spásagnir hennar voru slúður eitt, er hljóðaði