Vikan - 05.03.1994, Blaðsíða 36

ÍÞRÓTTIR
Kaninn síðar þetta sama kvöld „og
beat' ^ann var e^ert tv|nóna
vinnu- við hlutina," segir Hjalti,
boxar- „heldur bauð mér að koma til
anum á Las Vegas til að kynnast
Hjaita þ0xjnu Hann sagðist vita að
sagöi: e9 værl ste|-kur °9 9ætl
„kíii hentað honum mjög vel, þar
him!“ sem hann vantaði hvítan
mann til að keppa fyrir sig í
þungavigt.
Ég var nú ekkert á því að
boxið væri það sem ég ætti
að leggja fyrir mig og sagði
honum það, einnig var ég
önnum kafinn í námi og að
skipuleggja kraftamót, auk
þess sem ég sagðist hafa
fyrir fjölskyldu að sjá.
Karlinn tók takmarkað
mark á þessum mótbárum,
boðaði komu sína hingað til
lands og var kominn innan
fárra daga. Hér fylgdist hann
með mér á kraftamóti og að
mótinu loknu fórum við sam-
an í æfingasal þar sem hann
skoðaði mig með boxið í
huga.“
Ethel bætir því við sér hafi
fundist þetta hálf hallærislegt
allt saman, „því það var rétt
eins og maðurinn væri að
skoða hross eða naut. Það
vantaði bara að hann skoð-
aði upp í Hjalta."
BANNAD AÐ BLÁSA
ÚR NÖS
Hjalti segir að það hafi
ekki bætt úr skák að hann
hafi verið bæði stirður og
stífur eftir átökin á kraftamót-
inu. „En ég lét mig hafa það
og gerði þær æfingar sem
fyrir mig voru lagðar. Hann
virtist bara ánægður með
það sem hann sá og sótti
það fast að ég kæmi í kynn-
isferð til Las Vegas. Hann
sagðist borga flugfar, uppi-
hald og dagpeninga."
Þar sem ekki er hægt að
gera ráð fyrir tilboði sem
þessu nema einu sinni á æv-
inni segir Hjalti að ekki hafi
annað verið hægt en að
svara tilboðinu játandi. Og
skömmu síðar hélt hann ut-
an til að kynnast nýja starf-
inu; að berja menn gegn
greiðslu.
„Þegar út kom biðu mín
einhverjar erfiðustu æfingar
sem ég hef gengið í gegn-
um. John lét mig stunda al-
hliða líkamsþjálfun en mesta
áherslan var lögð á æfingar
er auka snerpu og þol.
Það sem kom mér mest á
óvart var að ég mátti aldrei
blása úr nös. Ef ég sýndi
minnstu merki um að ég
væri þreyttur skipaði John
mér að fela þreytuna því
andstæðingurinn í hringnum
má aldrei sjá merki þess að
þreytan sé að ná tökum á
manni.
Æfingarnar voru byggðar
upp eins og lotur í
boxkeppni. Hver lota er þrjár
mínútur að lengd og síðan er
hvílt í eina mínútu. John lét
mig púla eins og ég ætti lífið
að leysa í tvær til þrjár mfn-
útur og þótt ég væri alveg
upþgefinn eftir hverja törn
mátti ég ekki sýna nein
þreytumerki. Síðan varfylgst
vel með því hversu vel ég
náði að hvíla mig þá mínútu
sem til þess gafst.“
En hvernig er það með
kraftakarlinn og vöðvabúntið
Hjalta Árnason, ætli hann
hafi þá snerpu sem boxið út-
heimtir? Sjálfur segist hann
trúa John Black, sem sann-
arlega heldur því fram.
„John er enginn venjulegur
maður, heldur forríkur námu-
eigandi og ástríðufullur
áhugamaður um box. Hann
les allt sem hann nær í um
box og líkamsrækt. Hann á
fullkomna æfingarmiðstöð
og vinnur mjög vísindalega
að þjálfum sinna manna og
hann fullyrðir að ég hafi ým-
islegt til að bera sem prýða
þurfi góðan boxara. John
leggur út af formúlunni um
kraftinn en krafturinn er ekk-
ert annað en massi plús
hraði. Ég hef massann í
mínum 120 til 130 kílóum og
hver minnsta snerpuaukning
hjá mér verður til þess að
gera mig að ennþá betri box-
ara.“
EINN AF FÁUM SEM
GAFST EKKI UPP
„Þótt eitthvað vanti einnþá
upp á hraða og snerpu hjá
mér virðist John trúa því að
ég geti eitthvað í hringnum
og í þeim efnum vitnar hann
í seigluna I mér. Hann segir
mig einn af fáum mönnum
sem hafi getað gengið í
gegnum æfingaprógrammið
hjá honum án þess að gef-
ast nokkru sinni upp og ég
get bölvað mér upp á það að
kappinn gerði ýmislegt til
þess að ganga fram af mér
en alltaf gerði ég það sem
ætlast var til og það kunni
hann að meta.“
Hjalti segir ansi mikla pen-
inga fylgja boxinu. „Stærstu
og fínustu hótelin í Las Veg-
as keppast um að halda
stórar keppnir því þeim
fylgja eftirsóttir hótelgestir,
frægt fólk og ríkt. Það er
stundum sagt að auðvelt sé
að sjá hvenær halda eigi
mikla boxkeppni í Las Vegas
því þá lendi fínar einkaþotur
á um það bil fimmtán mín-
útna fresti á flugvellinum í
Las Vegas. Og eigendurnir
er fólk sem skilur eftir sig
mikið fé á hótelunum og í
spilavítunum."
Hjalti segist reyndar ekki
eiga von á því að fá að
keppa á einhverju af stóru
hótelunum til að byrja með
heldur á einhverri illa upp-
lýstri búllu, í kæfandi hita og
tóbaksreyk, rétt eins og við
þekkjum úr bíómyndunum.
„En ef vel gengur og ég vinn
nokkra leiki er mér spáð
töluverðum frama því hvítur
þungavigtarmaður er í mikl-
um metum í Las Vegas.“
Og menn eru þokkalega
bjartsýnir um frama Hjalta í
boxínu. Æfingarnar þennan
stutta reynslutíma hjá John
Black benda til þess að Hjalti
taki vel við höggum og geti
veitt skeinuhætt högg sjálfur.
KILL HIM!
Undir lok æfingatímans
ytra fór Hjalti í sinn fyrsta
bardaga. Þetta var æfinga-
bardagi en þrátt fyrir það var
ekkert slegið af. „Markmið
bardagans var að finna út
hvað ég gæti gert. John réði
til sín atvinnumann í boxi,
svartan rum sem heitir Ty-
ron. Sá var eitthvað léttari en
ég og mun reynslumeiri því
hann er búinn að berjast í
áratug.
John borgaði honum ein-
hver hundruð dollara, benti á
mig og sagði: „Kill him!“
(Dreþtu hann.) Þessi orð
voru síður en svo upplífg-
andi fyrir mig en þegar í
hringinn kom hugsaði ég um
það eitt að standa sem
lengst á fótunum.
í upphafi fyrstu lotunnar
veitti ég honum þrjú, létt
vinstri handar högg og hæfði
hann í þeim öllum. Þetta gaf
mér byr undir báða vængi og
ég hugsað með mór að fyrst
36 VIKAN 2. TBL. 1994