Vikan - 05.03.1994, Blaðsíða 41
ÓSKABARNID
Eftir heimkomuna árið 1990
debúteraði Steinunn sem Sól-
veig í Pétrí Gauti og lék stuttu
síðar hlutverk Lísu í Söngva-
seiði. „Ég hef verið sett í söng-
leiki af því að ég get eitthvað
gaulað," segir hún hæversklega.
„Ég er ekkert að vanþakka það
en núna er ég að leika Brúðina í
Blóðbrullaupi og það er mesta
ævintýri sem ég hef lent í. Það
var draumur sem rættist því mig
hefur lengi langað til að leika
þetta hlutverk. Lorca skrifar dá-
samlegar kvenlýsingar, konur
hans eru flóknar, greindar og
yndisleg viðfangsefni."
Eitthvað gaulað, já. Steinunn er
einn af aðstandendum kvartetts-
ins Óskabörn, ásamt þremur leik-
systkinum sínum, þeim Elínu,
Hilmari og Maríusi. „Óskabörn eru
lítið ævintýri sem hófst í vetur og
hefur verið ómæld ánægja. Aðal-
heiður, píanóleikarinn okkar, er al-
ger snillingur sem útsetur allt eftir
eyranu,“ segir Steinunn, en hún
hefur einnig sungið á Café Óperu,
við undirleik Hjartar Howser.
Sjónvarpsþættirnir „Sigla him-
infley" eftir Þráinn Bertelsson
verða sýndir í apríl en þar fer
Steinunn með eitt aðalhlutverk-
anna. Þættirnir voru teknir upp í
Vestmannaeyjum og Steinunn
segist hafa orðið ástfangin af
Eyjum. „Þetta sumar í Vest-
mannaeyjum er með skemmti-
legri sumrum sem ég hef upplif-
að,“ segir hún og spékopparnir
dýpka. „Það var rosalega mikið
gaman, bæði að vinna með
Þráni, kynnast Gísla Halldórs-
syni og frábæru tækniliði og leik-
urum. Ég varð ástfangin af Vest-
mannaeyjum og finnst þar vera
paradís á jörð. Við vorum heppin
með veður og þegar ég hugsa
þangað finnst mér alltaf vera
sumar og gott veður. É^'-éTþnað-
ist þarna góða kunningja, fór á
þjóðhátíð og fékk algera ungl-
ingaveiki."
Krabbi og rísandi sporðdreki
eru tilvísun á tilfinningalif sem
stundum líkist rigningarnótt í
Norður-Atlantshafinu. Er það
raunin með Steinunni?
„Ég hef mjög gaman af því að
vera til og held að ég sé frekar
glöð,“ svarar hún. „Kannski er
það sjálfselska en ég læt það
ekki eftir mér að líða illa lengi.
Maður má ekki leggjast í sjálfs-
vorkunn heldur verður maður að
rífa sig upp úr henni, með frekju
ef ekki vill betur. Við búum á
þessu landi þar sem varla sér til
sólar í nokkra mánuði og verðum
því stundum að hafa svolítið fyrir
því að halda áfram. Að öðru leyti
VIKAN í MADRID
FRH. AF BLS. 8
í byggingu. Hún hefur m.a.
að geyma stórkostlegt mál-
verkasafn, einkum eftir El
Greco. I Toledo er mikil list-
munagerð og þar ber mest á
fínmustruðum koparmunum,
sem bærinn er þekktur fyrir,
auk hinna frægu Toledo-
sverða.
RÖLT UM MADRID
Það þarf ekki að fara út fyrir
Madrid til þess að skynja
glæsta fortíð Spánverja. í
höfuðborginni er fjöldi mikil-
fenglegra bygginga og lista-
verka sem minna á liðna tíð.
matseðli er óhætt að slá því
föstu að verðlag á venjuleg-
um veitingahúsum í Madrid
sé almennt helmingi lægra
en á sambærilegum stöðum
á íslandi og vínið er auðvitað
margfalt ódýrara.
Að sjálfsögðu er einnig
hægt að finna fínni og dýrari
staði þar sem verðlag nálg-
ast meira íslenskan staðal,
ekki síst ef kabarettskemmt-
un eða flamingódans fylgir
með en af slíku er nóg að
velja. Raunar væri að æra
óstöðugan að telja upp allt
það, sem þessi fjögurra millj-
er ég mjög óráðþægin og get
ekki lært af reynslu annarra. Ég
verð að reka mig á sjálf og geri
það oft því ég er órög við að
kasta mér til sunds og taka
áhættu. Ég hef þó ótrúlegan
hæfileika til að gleyma og það er
mín leið út. Ég á til að setja mér
það sem verkefni að þurrka
hreinlega einhver atvik út, ein-
faldlega vegna þess að mér
finnst sjálfseyðandi að velta sér
upp úr þeim. Á hinn bóginn er ég
hrikalega langrækin og á mjög
erfitt með að fyrirgefa ef ég er
særð. Ég held þó að maður éti
sjálfan sig að innan ef maður
getur ekki fyrirgefið.“
AÐ LÆRA AÐ NJÓTA
Áhugafólk um ættfræði veit
hugsanlega að Þorsteinn Þor-
steinsson, faðir Steinunnar, er
kennari og bókmenntafræðingur,
Héðinn Valdimarsson var afi
hennar og Bríet Bjarnhéðinsdótt-
ir langamma hennar. „Eitt sinn
var ég hjá enskum miðii sem
sagði mér að formóðir mín, mikill
kvenskörungur, fylgdi mér. Skila-
boðin frá henni voru á þá leið að
ég ætti að læra að njóta og læra
að stjórna sjálf sem eru ákaflega
falleg skilaboð. Ég er að vísu
pólitískt viðrini og skammast mín
eiginlega fyrir það en hef því
miður lítinn áhuga og vit á pólitík.
Kannski hefur mín kynslóð haft
það allt of gott. Undangengnar
kynslóðir hafa streðað svo mikið
að okkur finnst við kannski geta
gengið um á loftpúðum en auð-
vitað er það ekki svo. Hvað
kvennabaráttu varðar hefur
brautin verið rudd og mér og
mínum vinkonum finnst jafnrétti
kynjanna ekki vera nein spurn-
ing. Kannski er það heldur ekki
satt nema að hluta til. Fólk segir
að ég komist að því þegar ég
eignast börn en þangað til verð
ég bara að lifa í minni fáfræði.
Maður skilur aldrei aðstæður
fyllilega nema reyna þær sjálfur."
Steinunn er 24 ára, ógift og
barnlaus. „Mér finnst mjög gott
að vera ein í augnablikinu en
ætla að eignast börn þegar ég
hef tíma. Ég hef mikið að gera
en mér líður alltaf best þannig.
Því uppteknari sem ég er þeim
mun meiru kem ég í verk. í fríum
verð ég oft mjög löt en eins og er
finnst mér ég hafa endalausan
tíma,“ segir hún. „Ég er eyðslukló
og munaðarseggur og ætti ef-
laust að skammast mín fyrir það.
Kannski takmarkar maður sig of
mikið við sjálfan sig og sín störf.
Kannski mættum við öll vera ör-
lítið víðsýnni," segir Steinunn
Ólína. □
Konungshöllin er frá 18. öld
og er hún notuð fyrir opin-
berar móttökur en sjálfur kýs
Jóhann Karl, núverandi
Spánarkonungur, að búa
annars staðar. Konungur
hélt Vigdísi Finnbogadóttur,
forseta íslands, veislu í höll-
inni þegar hún var í opinberri
heimsókn þar í landi árið
1986. Hásætissalur hallar-
innar er frægur fyrir skraut-
klæði sitt og í höllinni eru til
sýnis ýmsar gersemar eftir
fræga listamenn, auk postu-
líns-, kristsals- og klukkna-
safna.
En þótt fróðlegt sé að
skoða hallir, kirkjur og lista-
söfn er ekki síður ánægju-
legt að rölta um torg og
stræti borgarinnar og gefa
mannlífinu gaum, hvort sem
það er á Spánartorgi (Plaza
de Espana), þar sem Don
óna manna borg býður upp
á á lista- og skemmtanasvið-
inu því auk spænskra lista-
manna hafa heimsþekktir er-
lendir listamenn hér viðkomu
reglulega. Það kitlaði t.d. hé-
gómagirnd Mörlandans að
sjá auglýsingaspjöld með
„Bjork“ á hverju götuhorni í
Madrid en hún hélt þar tón-
leika 19. febrúar sl.
HÆSTA HÖFUÐBORG
EVRÓPU
Madrid stendur á hásléttu,
um í 600 metra hæð yfir sjáv-
armáli, og er hæsta höfuð-
borg Evrópu. Yfir hásumarið,
í júlí og ágúst, er algengur
hiti í forsælu 35-38 stig og fer
stundum yfir 40 stig en þó er
bót í máli að loftraki er ekki til
staðar. „Þrátt fyrir hitann er
gott veðurfar einn aðalkost-
urinn við að búa hér í Madr-
Kíkóti og Sansjó Pansa
steyptir í kopar ríða á hesti
og asna mót sólarlaginu,
eða í þröngum götum gamla
borgarhlutans í kringum
Miklatorg (Plaza Mayor), þar
sem litlar búðir, kaffihús og
krár eru við hvert fótmál.
Það er ekki dýrt að væta
kverkarnar eða fá sér í
svanginn í Madrid, að
minnsta kosti ekki á íslensk-
an mælikvarða. Þannig kost-
ar þríréttaður hádegisverður
með brauði og víni 1.200
peseta eða um 600 íslensk-
ar krónur, á hinu þekkta
Café Gijón, hundrað ára
gömlu veitingahúsi í hefð-
bundnum spænskum stfl,
þar sem Hemingway og fleiri
þekktir listamenn héldu sig á
sinni tíð. Enda þótt slfk há-
degisverðartilboð séu ódýr-
ari en að velja sér sjálfur af
id. Veðrið er einstaklega milt
og þægilegt frá marsmánuði
og fram í maf og svo aftur á
haustin," segir Kristinn R. Ól-
afsson. Þegar VIKAN var í
Madrid í byrjun febrúar sl.
var 10-15 stiga hiti yfir há-
daginn og vor í lofti miðað
við íslenskar aðstæður,
enda var farið að setja niður
sumarblóm á torgum og í al-
menningsgörðum. í mars-
mánuði, þegar seinni ferðin
til Madridar á vegum Úrvals-
Útsýnar og Visa íslands
verður farin, má búast við að
náttúran hafi færst nokkrum
skrefum nær sumri. Ein-
hverra hluta vegna hefur
Madrid hingað til ekki verið á
listanum yfir þær stórborgir
sem íslenskar ferðaskrifstof-
ur bjóða skipulagðar ferðir
tii. Full ástæða er til að gera
þar breytingu á. □
2. TBl. 1994 VIKAN 41
FERÐALOG