Vikan - 24.08.1999, Blaðsíða 28

Eg vil ekki eignast börn
s
Eg hef aldrei upplifað svokallaða móðurtilfinningu
Ég hef aldrei fundið
fyrir löngun til þess
að verða móðir og
hef alltaf verið þess
fullviss að ég vilji
ekki eignast börn. Á
síðastliðnu ári
gekkst ég undir
ófrjósemisaðgerð en
það var skömmu fyr-
ir 28. afmælisdaginn
minn. Þessi aðgerð
var framkvæmd að
mjög vandlega íhug-
uðu máli.
Konur eru félagslega
mótaðar inn í staðlað
móðurhlutverk
Vinir mínir og fjölskylda
hafa alltaf vitað um afstöðu
mína til barneigna en hún
kom fram á mjög afgerandi
hátt strax á unglingsárum
mínum. Eg mætti mikilli
andstöðu fólks þegar ég
viðraði skoðanir mínar og
allir kepptust við að sann-
færa mig um að einn góðan
veðurdag myndi ég vakna
upp altekin móðurtilfinn-
ingu og heitri þrá eftir barni;
svona rétt eins og ég myndi
vakna upp einn daginn með
hita.
Ég hef hins vegar ávallt
hugsað meira um hverju ég
gæti áorkað í lífinu sem
sjálfstæður og óháður ein-
staklingur, bæði hvað varðar
starfsframa minn og einka-
líf.
Ég starfa sem tölvuforrit-
ari, sem er mitt draumastarf,
og ég blómstra í vinnunni.
Ég hef verið í sambúð með
33 ára manni í tvö ár og
okkur líður mjög vel saman.
Hann er fullkomlega sáttur
við það að við munum
aldrei eignast börn. Þegar
við eigum frí frá vinnu þá
njótum við þess að vera í
góðum félagsskap vina okk-
ar og fjölskyldu og okkur
finnst ekkert skorta á lífs-
hamingjuna.
Sumar vinkonur mínar
hafa talað um að börnin
þeirra séu lífshamingjan í
hnotskurn en mér finnst
eitthvað bogið við það. Ég
er á þeirri skoðun að konur
séu félagslega mótaðar inn í
hið staðlaða móðurhlutverk
og það hefti þær í því að lifa
sem sjálfstæðar verur. Vissu-
lega eru börn yndisleg og
margar konur eiga auðvelt
með að höndla uppeldi
barna sinna samhliða krefj-
andi námi eða störfum, en
mér finnst of þung áhersla
vera lögð á móðurhlutverk-
ið á kostnað sjálfstæðis
Það hefur aldrei
verið draumur
hjá mér að vera
nluti af hefð-
bundinni kjarna-
fjölskyldu með
hus. snyrtilegan
garð, eiginmann
og tvö nörn. Sú
hugsun hefur
bara aldrei verið
inni í myndinni
hjá mér.
kvenna.
Ég elska börn þótt ég
vilji ekki eiga þau sjálf
Eldri bróðir minn á tvö
börn sem ég elska tak-
markalaust og ég heimsæki
þau oft. Ég hef mjög gaman
af börnum svo framarlega
sem einhver annar á þau.
Sumir vilja halda því fram
að þar sem ég vilji vera
barnlaus hljóti ég að vera
ógurlega eigingjörn. Það
hafa allir rétt á að hafa sínar
skoðanir en mér finnst per-
sónulega það vera merki um
eigingirni þegar fólk er að
hrúga niður börnum bara af
því að það langar svo til að
eiga þau, oft burtséð frá fé-
lagslegum aðstæðum. Það er
engin spurning að það er
þjóðfélagsleg pressa sem
þvingar konur til barneigna
og þótt konur telji sig oft
vera að gera það sem þær
kjósa sjálfar þá eru þessi
ósýnilegu öfl, sem reglur
samfélagsins eru, oft á tíð-
um máttugri en einstaklings-
viljinn.
Þegar vinkonur mínar
eignast börn þá er ég oftast
fyrsta manneskjan til að
rjúka upp á fæðingardeild til
að samgleðjast þeim og óska
þeim til hamingju. Ég mæti
líka í öll barnaafmæli hjá
fjölskyldu og vinum. Mér
finnst mjög gaman að kaupa
gjafir handa börnunum og
eyði oft drjúgum tíma í að
leita að réttu gjöfinni. Það
er einmitt oft í barnaafmæl-
um sem barneignir berast í
tal og þá kemur hin óumflýj-
anlega spurning: „Hvenær
ætlar þú að fara að koma
með barn?“ eða: „Er þig
ekki farið að langa í eitt lít-
ið?“ Ég er hætt að taka
þessar spurningar nærri mér.
Ég veit að þetta fólk er
Það er enqin spurn-
ing að það er pjóð-
felagsleg pressa
sem pvingar konur
til barneigna og þótt
konur telji sig oft
vera að gera'það
sem þær sjálfar
kjósa þá eru þessi
ósýnilegu öfl, sem
regfur samfélagsins
eru oft á tíðum,
máttugri en einstak-
lingsviljinn.
meðvitað um að ég ætla
ekki að eignast börn en get-
ur samt sem áður ekki stillt
sig um að spyrja, kannski í
þeirri veiku von að ég sé
búin að skipta um skoðun.
Ég svara því kurteislega en
ákveðið og stundum bendi
ég því á í góðlátlegum tón
að þessar eilífu spurningar
jaðri við þráhyggju. Það eru
aðallega konur í eldri kant-
inum sem virðast ekki ætla
að gefa sig gagnvart þessu.
Kærastinn er fullkom-
lega sáttur
Ég hef átt erfitt með að
þola getnaðarvarnarpillur
sem ég hef þó verið meira
eða minna á síðan ég var 17
ára gömul. Ég fæ höfuðverk
28 Vikan