Vikan - 24.08.1999, Blaðsíða 45

Eftir Gloriu Murphy. Þórunn Stefánsdóttir þjddi.
ekki vera að því að gráta
núna. Hún varð að fara með
Rósalíu niður í kjallarann,
fylgjast með veislunni og sjá
til þess að gestirnir kæmust
heim heilir á húfi.
Rósalía kom til baka,
klædd í barnalegan, rauðan
kjól með stóra, rauða slaufu
í hárinu. Athugaðu hvort
pizzan er tilbúin! sagði hún
áköf og Agnes fann hroll
hríslast um sig. Þetta var
Rósalía; Rósalía hennar.
Samt var hún skelfingu lost-
in.
Rae hringdi í lögregluna
áður en þær fóru af stað.
Spanski var ekki viðlátinn
en hún skildi eftir skilaboð
til hans og lét hann vita
hvert þær Carol væru að
fara. A leiðinni bað hún
Carol að opna hanskahólfið.
Það er hnífur þar, sagði hún.
Við skulum taka hann með
okkur.
Carol tók fram stóran
veiðihníf og horfði undrandi
á Rae. Mamma gaf mér
hann einu sinni, sagði Rae
vandræðalega. í skaftinu er
ýmislegt ganglegt, til dæmis
skrúfjárn og naglaþjöl. Eg
notaði hann þegar ég fór í
veiðiferðir með pabba.
En ... sagði Carol hræðslu-
lega. Fyrst hringir þú í lög-
regluna og nú ætlar þú að
taka með þér hníf! Þú heldur
að stelpan hafi skrökvað. Þú
heldur að Viktoría sé heima
og hún sé hættuleg!
Rae kinkaði kolli.
Þær lögðu bflnum við
Valley Road númer sautján,
gengu að húsinu og hringdu
dyrabjöllunni. Dyrnar opn-
uðust og Rae trúði varla sín-
um eigin augum. Frú Mills!
Hvað ert þú að gera hér?
Það kemur þér ekki við,
unga kona. Hún ætlaði að
loka dyrunum en Rae tróð
sér framhjá henni og Carol
fylgdi í kjölfarið.
Við þurfum að tala við
Viktoríu eða prinsessuna,
sagði Rae ákveðin.
Agnes stóð hreyfingarlaus.
Frú Mills, viltu vera svo
væn að hjálpa okkur. Ef þú
vilt það ekki þá neyðumst
við til þess að leita að henni
Nei! Agnes lagði ískalda
hendi á handlegginn á Rae.
Það megið þið ekki gera! Þið
verðið að koma ykkur í
burtu héðan strax, sagði hún
skjálfrödduð.
Við förum ekki fyrr en við
erum búnar að tala við Vikt-
oríu.
Langar ykkur að sjá leik-
herbergið mitt? var sagt
barnslegri röddu.
Rae og Carol sneru sér við
og störðu á konuna sem stóð
fyrir aftan þær og miðaði á
þær byssu.
Rusty hafði ekki hugmynd
um hvort það var nótt eða
dagur. Hvað var hann búinn
að vera þarna lengi?
Honum hafði tekist að
draga nokkur orð upp úr
Brad sem hafði kvartað sár-
an yfir verkjum í ökklanum
áður en hann sofnaði aftur.
Hin virtust öll út úr heimin-
um; það var greinilegt að
Rósalía lét róandi lyf í mat-
inn.
Dyrnar opnuðust og hann
leit upp. Rae og Carol gengu
inn og Rósalía kom á eftir
þeim og miðaði á þær byss-
unni. Guð minn góður! Viltu
gjöra svo vel að sleppa þeim,
Rósalía.
Þær vildu fá að sjá leikher-
bergið.
Nú eru þær búnar að sjá
það, leyfðu þeim að fara!
Þær mega vera í veislunni
minni. Agnes frænka kemur
líka. Hún benti á tvo stóla,
skipaði þeim að setjast niður
og batt þær við stólbakið.
Ég vil fá að sitja hjá bróð-
ur mínum! sagði Carol.
Skammastu þín! Þú kannt
enga mannasiði! Rósalía
gekk að dyrunum. Ég kem
strax aftur og þá skulum við
hafa það skemmtilegt!
Rusty brosti uppörvandi
til þeirra. Hallið ykkur fram,
veltið ykkur á hnén og skríð-
ið yfir til mín, sagði hann.
Þær gerðu eins og hann
sagði og skriðu stirðlega eft-
ir gólfinu. Þegar þær voru
komnar nógu nálægt leysti
hann böndin skjálfandi
höndum. Er allt í lagi með
ykkur? Þær kinkuðu kolli og
hann knúsaði Carol og
strauk Rae um vangann. Það
vill víst ekki svo vel til að þið
séuð með skrúfjárn á ykkur?
Þetta var sagt í gríni en
Rae brosti til hans. Því var
ég alveg búin að gleyma því,
sagði hún. Stingdu hendinni
í jakkavasann minn. Þar er
hnífur og í skaftinu finnur þú
skrúfjárn.
Rusty tók hnífinn og byrj-
aði að losa hringina sem fæt-
ur hans voru hlekkjaðir við.
Hann lét þær hafa skrúfjárn-
ið og naglaþjölina og sagði
þeim að leysa Mac.
Getum við ekki byrjað á
Bobby? Rae leit áhyggjufull
á frænda sinn en Rusty hristi
höfuðið.
Við verðum að leysa Mac
fyrst. Við þurfum á honum
að halda.
Það gekk hægt að losa
hringina fjóra sem Mac var
tjóðraður við og hann gat
sjálfur ekki lyft fingri til þess
að hjálpa til. Hann sat og
starði fram fyrir sig. Að lok-