Alþýðublaðið - 12.03.1923, Side 1

I9231
Mánudaginn 12. marz.
57. tölublað.
Fu n d u r
í verkakTennafélaginu >Framsókn< þriðjudaginn 13. þ. tn. kl. 8x/a
síðd. í Ungmennafélagshúsimi á Laufásveg 13.
Stfópnln.
Leikfélag Reykiavfkur.
Nýjársnóttin
verður leikln í kvöld (mánudag) kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir allan daginn og við iunganginn.
® Síðasta sinn. @
Starfsmenn rfkisins
brefjast launabóta.
(Einkaskeyti til >Alþbl.<).
ísafirði, 10. marz.
Allir starfsmenn ríkisins á ísa-
firði áttii fund með sér í gær.
Vár þar samþykt einróma fund-
árályktun um, að laun starfs-
manná væru alt of lág með nú
verandi dýt tíðaruppbót, og skor-
að á samband starfsmánna ríkis-
ins að beitast fyrir því að fá
þetta að einhverju leyti tagfært.
Það er algengt, að þegar
menn eru að einhverju leyti
staddir í vanda, grípa þeir í
fátinu til þess, sem er hendi
næst til að reyna að bjarga sér
bili, en gefa sér ekki ráðrúm
til þess að athuga, hvort það,
sem þeir grípa til, er-til annars
en að gera aðstöðu þeirra verri.
Þannig fer auðvaldsliðum, þeg-
ar þeir taka tíl þess ráðs að
veifa >náttúrulögmálinu< sér til
varnar. Raunar geta þeir þess
aldrei, hvaða náttúrulögmál þeir
eiga við, og er þó viðkunnan-
legra, þegar vitnað er í lög, að
nokkuð nákvæmlega sé til tekið.
hlenn verða því að geta sér til
um það, og er þó næst að hugsa
sér, að þeir eigi við það lög-
mál lffsins, sem kemur fram í
því, að margt smátt sameinast í
eina heild til þess að geta komið
sér betur við að ná takmarki
framþróunarinnar, sem er jafn-
vægl, — jöfnuður.
Þessu lögmáli fyigja jafnaðar-
menn, þegar þeir safna saman
í flokk þeim, sem vegna aðstöðu
ginnar njóta ekki réttar síns tH
lífsins, til þess að fá því komið
til leiðar með mætti sameiningar-
innar, sem þá vanhagar.
En ef til vill eiga auðvalds-
liðar ekki við þetta lögmál, held-
ur hitt, sem viða gætir í nátt-
úrunni, að sá, sem máttarminni
er, verður að lúta í lægra haldi
fyrir hinum sterka.
En vitja þeir sjálfir lúta því
lögmáli ?
Ef svo er, þá er jáfngott, að
þeir fái að flnna til þess, að
>engiun má við margnumc.
Það er líka >náttúrulögmál<.
Og það eru allar horfur á því,
að íslenzk alþýða fáist til þess
heldur fyrr en seinna að láta
auðingjana smakka sætleika
þessa >náttúrulögmáls<.
Verður fróðlegt að sjá, hversu
vel þeir verða við, þegar þeir
verða sjálfir að lúta >náttúru-
Iögmálinu<.
Skyldu kvein þeirra nú ekki
stata af því, að þeim þyki >nátt-
úrulögmálin< vera farin að njóta
sín fullmikið innan þjóðfélags-
ins?
Eða er það ekki >náttúrulög-
mál<, að það lifi, se;m bæfast er,
en hitt deyi út, sem ekki getur
áðlagast lífsskilyrðunum ?
Kemur ekki þetta >náttúru-
lögmál< mjög greinilega í ljós
í því, að hér sem annars staðar
fer þeim dagfjölgandi, sem að-
hyllast jafnaðarstefnuna?
Fyrir rúmnm 8 árum var Al-
þýðuflokkurinn ekki til. Nýlega
fékk hann vlð landkjör hátt
upp í það eins háa atkvæðatöiu
og gamall og rótgróinn stjórn-
málaflokkur, og við nær allar
bæjarstjórnarkosningar í vetur
hefir hann sigrað. Hér í Reykja-
vík hefir hann tvö atkvæði á
móti þremur hjá öllum öðrum
flokkum sameinuðum.
Er ekki sýnilegt, að auðvalds-
flokkarnir hérna eru að falla
eins og gras á haustdegi, og að
Alþúðuflokkurinn með jafnaðar-
stefnuna þýtur upp eins og fífill
í túni á vordegi — samkvæmt
>náttúrulögmálinu<.
Auðvaldsflokkarnir þurfa ekki
að gá að því: Fyrir þeim er
>uppdráttarsýkin viss eins og
dauðinn<.
Þó fyrirmunar þeim enginn
að bera sig mannalega,