Framtíðin - 15.04.1923, Page 2
18
fRAMTímN
„FRAMTIÐIN“
keniur út tvisvar á niánuði í mánuðunum
okt.—júní, og fjórum sinnum á mánuði í
mánuðunum júH—sept. Að ininsta kosti
koma út 30. tölublöð á ári.
Árgangurinn kostar 3 krónur er greiðist
fyrir 1. júlí.
Útgefandi og ábyrgðarmaður:
Hinrik Thorarensen.
Afgreiðslumaður blaðsins er kaupnt.
Andrés Hafliðason og sé anglýsingum
skilað til hans eða á prentsmiðjuna. Blað-
ið kemur út á sunnudagsmorgna.
NÝKOMIÐ
í verslun
Margrétar Jónsdóttir:
Álnavara allskonar.
Blúndur. Lífstykki. Sokkar. Höfuð-
föt (Islends Dethuf). Tvinni. Sápa.
Sigti. Dúkkur. Hárgreiður. Höfuð-
kambar. Átsúkkulaði o. m. m. fl.
10—15 prc. afsláttur
gefinn af eldri vörum.
at
Sundkensla.
Á næstk. vori fer fram sundkensla
við Barðslaug í Fljótum. Geta þar
fengið tilsögn 15—20 menn. F*eir,
héðan úr Siglufirði, sem í hyggju
hefðu að sinna þessu, snúi sér til
Vilhj. J. Hjartarsonar fyrir 1. maí.
skipaður nyr miðréttur. Málinu var
vísað til 2. umræðu.
Rafljósin.
Eg hef verið svo heppinn, að
sjá gjaldaskrá fyrir notkun rafmagns
í Siglufjarðarkaupstað, sem bæjar-
stjórnin samdi í fyrra vor. þessi
stórmerkilegu lög eru í 9. grein-
um, staðfest af stjórnarráðinu.
1. gr. er um verð á rafmagni til
Ijósa. Gjaldið er miðað við 16 kerta
Ijós, og er fyrsta Ijósið dýrast, svo
smá lækkandi að 5 Ijósum. Hvert
Ijós fram yfir 5 Ijós er t. d. einni
krónu ódýrara heldur en fyrsta
ljósið, og hvert Ijós fram yfir 20
Ijós er einni krónu og 50 aurum
ódýrara heldur en fyrsta Ijósið.
Gjald þetta er fyrir tímabilið frá 1,
janúar til 14. maí, en 50% hærra
frá 1. ágúst til 31. desember.
Flestir rafljósanotendur í þessum
bæ, eru efnalitlir verkamenn, með
ómegð, hafa þröng og lítil húsa-
kynni og nota auðvitað fá ljós.
Bæjarstjórn Siglufj. blygðast
sín ekki fyrir, að láta þessa
stétt greiða hæðsta gjaldið.
Hinir fáu, sem nota mikið Ijós, hafa
bæði efni og húsakynni til þess,
verðlaunar bæjarstj. með ó-
dýrari ljósum!! Hróplegt
er þetta og annað eins hjá
bæjarstjórn Siglufjarðar.
Hvernig greiddu fulltrúar
verkamanna atkvæði í þessu
máli ?
Voru bæjarfulltrúarnir hræddir við
það að ljósin seldust ekki nema
með lækkandi gjaldi? Nei, óhugs-
andi að svo hafi verið, því raf-
Ijósastöðin framleiðir ekki
helming þess rafmagns sem
bæjarmenn þarfnast til Ijósa!
2. gr, »Rafmagn fyrir strokjárn
kostar hlutfallslega sama og fyrir
rafljós, þannig að greitt er jafnt
fyrir hvert »vatt«, sem strokjárnið
er merkt fyrir og fyrir hvert kerti
í rafljósum samkv. gjaldaskránni.
Raforkunefnd getur nieð sam-
þykki bæjarstjórnar veitt undanþágu
frá þessu, þegar vatn er meira en
nauðsynlegt til ljósa«. — Þannig
er 2. gr. orðrétt. — f þessari grein
gætir bæjarstjórnin sömn reglu og
í 1. gr. nefnilega þess, að útiloka
efnalitla menn frá því að nota
strokjárn og verða njótandi þessa
þæginda. Eg tek til dæmis, að not-
að sé strokjárn af minstu gerð,
320 vatt, það kostar 131 kr. og 25
aura, yfir sama tímabil og nefnt er
í 1. gr. Hvaða verkamaður getur
greitt þessa upphæð fyrir notkun á
strokjárni? Auðsjáanlega nær þessi
liður tilgangi sínum og þarfnast
víst ekki frekari skýringar.
Svo er seinni liðurinn í 2. gr.
mér alveg ráðgáta. Hvað er það
sem rafveitunefnd getur
með samþykki bæjar-
stjórnar, veitt nndanþágu
frá, þegar vatn er meira
en nauðsynlegt til ljósa?
Má ekki allur almenningur fá að
vita um í hverju þessar »undan-
þágur« eru fólgtiar? Er hér einhver
afsláttur, sem rafveitunefnd og bæj-
arstjórn, getur gefið þeim mönnum
sem nægileg efni hafa til þess að
nota rafstrokjárn?
Rafljósastöðin framleiðir 26 kilo-
vatt, með fullri speunu (230 volt).
Bæjarreikningarnir sýna, að seld-
ur rafstraumur til ljósa, er meir en
26 k.v. svo er einnig seldur raf-
straumur í nokkur strokjárn, eða
rafveitunefndin selur bæjar-
mönnum þann straum« sem
ekki er til. Vélarnar geta ekki
framleitt nema í mesta lagi
26 kilovatt með 230 volts
spennu, hvað mikið vatn sem
er! Með þessari sölu standa Ijós-
in aldrei 230 volta spennu, þau
eru altaf hálf dauf, allan Ijóstímann.
A ð g e f n li t i I e f ii i:
Erfrekar hægt að selja
þann rafstraum sem ekki
e r t i I, t i 1 s t r o k j á r n s, h e I d-
uren til Ijósa?
(Framh.) Qj.
Grímsey.
Út í regin hafi stendur Grínisey.
»KIettur úr hafinu.« F*ar hefur hún
staðið frá ómunatíð; sjálfkjorinn
vörður fyrir alt norðurland. í þús-
undir ára hefur hún beðið eftir því,
að vit og vilji mannsins hagnýti
sér sérstöðu hennar, og leitaði
þangað frétta um veður og vind.
Óefað mundi margur farmaðuiinn,
sem horfið hefir, hafa beðið byrjar
og ekki lagí frá landi, ef hann hefði
vitað það sem Grímseyingar vissu
um veðrið og veðurútlit. Alt býðtir
síns tíma. F*að hyllir undir Gríms-
ey; hún er að færast nær.
F’að eru nú liðin full 30 ár síð-
an eg kom fyrst til Grímseyjar.
Mér sýndist þá að eyjan mundi
vera mjög óvistlegur bústaður, og
réði eg það mest af því, að húsa-
kynni sýndust mjög slæm, og nær
því enginn landbúnaður. Túnrækt