Framtíðin - 29.04.1923, Qupperneq 2
22
F R A M T í Ð I N
„FRAMTIÐIN'
kemur út tvisvar á mánuði í mánuðiinum
okt.—júní, og fjórum sinnum á mánuði í
mánuðunum júlí—sept. Að minsta kosti
koma út 30. tölublöð á ári.
Argangurinn kostar 3 krónur er greiðist
fyrir 1. júlí.
Utgefandi og ábyrgðarmaður:
Hinrik Thorarensen.
Afgreiðslumaður blaðsins er kaupm.
Andrés Hafliðason og sé auglýsingum
skilaðtil lians eða á prentsmiðjuna. Biað-
ið kemur út á sunnudagsmorgna.
Siglufjarðarprentsmiðja.
símalögin frá 1919 línu frá Pórs-
höfn lil Skála og ennfremur til
Gunnóifsvíkur, frumv. um sýslu-
vegasjóði, frumv. um að banna
dragnótaveiðar í landhelgi, frumv.
um lífeyrissjóð barnakennara.
Fallin frumvörp.
Jón Baldvinsson bar fram frum-
varp um, að þingmönnutn Reykja-
víkur yrði fjölgað upp í 7. Sömu-
leiðis bar hann, ásamt Einari Ror-
gilssyni, fram frumvarp um sérstak-
an þingmann fyrir Hafnarfjörð.
Bæði þessi frumvörp voru feld írá
2, umræðu með miklum atkvæða-
mun.
Jónas Jónsson bar fram frumv.,
í efri deild, um afnám eftirlauna
Björns Kristjánssonar, og frumvarp
um breytingar á bannlögunum.
Bæði þessi frumvörp voru einnig
feld frá 2. uinræðu.
Ennfremur eru fallin: Frumv. um
einkasölu á saltfiski og síld, frumv.
um skifting Eyjafjarðarsýslu í ívö
kjördæmi, frumv. um stofnun sjóðs
til eflingar bindindisstarfsemi í land-
inu, frumv. um afnám jojóðskjala-
varðarembættisins.
Rá ðh erra skifti.
Magnús Jónsson fjármálaráð-
herra seg’ir af sér. Klem-
ens Jónsson atvinnumála-
ráðherra tekur við
embætti hans.
Rvík 19. apríl.
Magnús Jónsson fjármálaráðherra
hefur fengið lausn frá ráðherraem-
bætti sínu, cg íekur við kennara-
embætti sínu við háskólann. Klent-
ens Jónsson tekur við embætti
hans og er nú bæði atvinnu- og
fjármálaráðherra.
Rafljósin.
Framli.
3. gr. »Heimilt er mönnum á
eigin kostnað, að setja upp hemil,
ef það er gert af manni, sam raf-
veitunefndin telur til þess hæfan,
og gjalda notendur þá aðeins fyrir
þann straum, sem fer gegnum
hemilinn. Pó má enginn hemill vera
settur fyrir stærri straum en þann,
sem straumnotaudi hefir leyfi til að
nota til Ijósa.«
Frágatigur 3. gr. er ekki allskost-
ar fullnægjandi. Byrjunin er að vísu
spor í rétta átt, tii þess að koma á
skipulagí, á sölu og noíkun raf-
straumsins, en þar sern hér er að-
eins um h e i m i I d en ekki s k u 1 d-
b i n d i n g u, að ræða, tel eg 3. gr.
lítils virði. Eitt er þó unnið við 3.
gr. reglugjörðarinnar, og það er,
að bæjarstjórn og' rafveitu-
nefnd Siglufjarðarkaupstað-
ar viðurkennir (óbeinlínis) að
rafstöðin sé eingöngu áætiuð
fyrir Ijós, en ekki strokjárn /
í lteild sinni kemur 3. gr. nokkuð
í bága við aðrar greinar reglugjörð-
arinnar.
T. d. 2. gr. viðurkennir, að raf-
straumur til strokjárns sé jafn rétt-
hár og rafstraumur til Ijósa, (eða
jaínvei rétthærri, samkv. undanþág-
utiuin) en síðasta málsgrein 3. gr.
nemur algjörlega þennan rétt úr
gildi, og um leið fæst einnig viður-
kenning fyrir því að ekki sé hægt
að selja straum til annars en Ijósa.
Eg get ekki séð að þeir rafljós-
notendur, er rafveitunefnd leyfir
notkun á strokjárni (með undan-
þágu! samkv. 2. gr.) finrii mikla
hvöt hjá sér til, að notfæra sér
þessa »heimild«, ef viðkomandi
hefir ekki nægilegan Ijósastraum til
að hita strokjárn gegnum »Hemil«,
þeim mun eflaust finnast það mun
frjálsara að mega nota rafstraum-
inn óhetnlað eins og nú er; og ekki
er haft á móti því að þeir sem hafa
mörg Ijós, og þeir sem liafa fá Ijós,
án réttar til notkunar á strokjárni,
setji upp hemil hjá sér, en hvers-
vegna skyldar þá ekki bæjarstjórn-
in alla rafljósanotendur til þess
að sitja upp hemil? Er það af
greiðvikni við þá fáu sem rafveitu-
nefndin leyfir notkun á strokjárni
umfram Ijósiti? Eg get ekki séð
aðra ástæðu lijá bæjarstjórn og raf-
veitunefnd fyrir því að hafa núver-
andi sölufyrirkomulag o’g eftirlits-
leysi á notkun rafstraumsins. Ekki
get eg talið það til eftirlits, þótt
svo eigi að teljast, að bærinn hefir
einkasölu á glóðarlömpum þeim er
nota skal. Rað gat faiist ofurlítið
efiirlit í þessu fyrstu árin sem raf-
stöðin starfaði því þá var talsver)-
um erfiðleikum bundið fyrir almenn-
ing að útvega sér lampana og önn-
ur tæki til notkunar við rafstraum.
Nú er þetta orðið svo breytt, að
hver sem vill getur útvegað sér
allskonar glóðarlampa og raftæki,
svo að segja hvar sem vera skal
utan Siglufjarðar. Þarna er því engu
öðru að treýsta en ráðvendni þeirra
er strauminn nota og má kalla að
það gangi oftrausti næst, enda
sennilega einsdæmi, þegar um er
' að ræða fyrirtæki sem er almenn-
menningseign; er mér heldur ekki
kunnugt um að nokkuð svipað
íyrirtæki, nær eða fjær, sé þannig
starfrækt. Bæjarmenn eiga það á
hættu að ofhleðsla getur orðið
hvenær sem vera skal, með núver-
andi fyrirkomulagi og rafstöðin
gjöreyðilagst á svipsluudu. liver
bæri ábyrgðina ef rafstöðin eyði-
legðist vegna ofhleðslu, bæjarstjórn
og raíveitunefnd eða rafljósanot-
endur? Eg mun dæma ábyrgðina
á hendur þeirra fyrnelndu, þaó er
f þeirra valdi að útiloka algerlega
þessa hættu, með því að skamta
hverjum einstökum þann straum
er hann hefir létt á til Ijósa gegn-
um hemil.
Á sjálfri rafstöðinni ætti einnig
að. setja upp »öryggi« eða »hemil«,
sem útilokaði hærri hleðslu en
26 kv. Þessi hemill, á raístöðinni,
verður alveg ómissar.di tæki, um