Framtíðin - 20.05.1923, Blaðsíða 3

FRAMTÍÐIN
31
Söltunarlaun
verða í sumar greidd með 75 aurum fyrir kúf-
saltaða tunnu síldar og vikupeningar 5 krónur.
Útgerðarmenn í Siglufirði
og Akureyri.
á að greiða. Þessi réttindi haldast
meðan húsið stendur. Stúdentar
hafa boðið öllum sýslum og kaup-
stöðum landsins þessi sömu kjör,
og vonast þeir til að allir leggist
á eitt til að koma húsinu upp. —
Málinu var frestað. — Er vonandi
að háttvirt bæjarstjórn taki vel í
þetta mál og veiti þessar 5 þús.
krónur. Líklegt er að enginn kaup-
staður og engin sýsla landsins geri
sér þá skömm að skerast úr leik,
því hér er verið að reisa minnis-
varða íslenska sjálfstæðisins.
Rafljósin.
Niðurl.
Eg hefi nú hér að framan kynt
almenningi »gjaldskrá fyrir notkun
rafmagns í Siglufjarðarkaupstað«,
og hafa flestir brugðist ókunnug-
lega við. Sömuleiðis hefi eg laus-
lega drepið á það helsta er mér
finst athugavert við »!ög« þessi,
og reynt að sýna fram á galia
þeirra að nokkru.
Vildi eg svo að endingu benda
á það í stuttu máli hvernig æski-
legast væri að þessum lögum yrði
breytt, svo eigi sé algjörlega hægt
að áfella mig fyrir það, að rífa nið-
ur annara verk án þess að byggja
upp eða benda á eitthvað betra í
staðinn
Eg skal taka það fram, til þess
að fyrirbyggja misskilning, að fram
hafa komið tillögur í bæjarstjórn-
inni er farið hafa í sömu átt og eg
bendi á um óréttlæti gjaldtaxtans.
Það var bæjarfulltrúi frú Guðrún
Björnsdóttir sem benti á að gjald-
skráin væri óréttlát, (kæmi þyngst
niður á þeim sem nota fá Ijós —
fátækustu heimilin) og fylgdi bæj-
arfulltrúi hr. Friðbj. Níelsson þar
frúnni að málum. En þessu var
ekki gaumur gefinn af meiri hluta.
Sömuleiðis mun frúin hafa farið
þess á leit, að rafstraumur til strok-
járna yrði afnumihn. En þar stóð
hún ein uppi.
þlauðsynlegustu umbætur laxtans
og annars þess er að ljósakerfi
bæjarins lýtur tel eg þessar:
1. Áð frá 1. ágúst n. k. fái hver
einasti rafljósanotandi straum sinn
gegnum »hemil« (takmarkara —
ekki mæli —) og að hver rafljósa-
notandi fái a ð e i n s þann straum
er hann hefir rétt á til ljósa.
Með því að hafa hemil hjá hverj-
um Ijósnotanda vinst það: að menn
nota ekki meiri stiaum en þeir hafa
rétt á, (til ljósa) og greiða. Þá fell-
ur auðvitað burtu allur réttur til
straumveitingar í strokjárnin, og um
leið hægt að miðla því straum-
magni til þeirra bæjarmanna er alls
engin rafljós hafa.
Hemillinn getur stuðlað að því
að þeir sem hafa fá ljós geta haft
meiri þægindi af þeim fáu Ijósum
heldur en nú er, og þeir sem hafa
mörg ljós gætu minkað vi sig
Ijóstöku, því menn geta haft ljós-
stæði í hverju herbergi þótt þeir
hafi ekki það mikið Ijósmagn að
hægt sé að láta loga á þeim öllum
í einu, því óþarfi er það flestum
að öilum jafnaði að láta loga sam-
tímis í öllum sfnum herbergjum.
2. Gjaldskránni ætti að breyta á
þann veg að fyrstu tíu (16 kerta)
ljósin verði ódýrust. En hvert ljós
sem þar væri framyfir yrði 100%
dýrara.
þetta myndi óefað koma í veg
fyrir það að menn tækju fleiri ljós
en nauðsyn krefði.
Þetta er með öðrum orðum eina
skynsamlega ráðið — og í alla
staði réttmætt — til þess að sem
flestir geti orðið Ijósanna aðnjót-
andi. Par á móti er þetta »afsláttar-
princip«, sem nú ^ildir, beinlínis
Peisuföt og ágætur olíuofn til
sölu í Vetrarbraut 14, með tæki-
færisverði. Góðir borgunarskilmálar.
til þess fallið, að örfa menn sem
þykjast hafa efni á, að »f)otta« sig
með óþarfri ljósaeyðslu.
3. Mér finst það iiggja í augum
uppi að rafstöðvarstjóri sé sjálf-
kjörinn f rafveitunefndina. Hann á
að sjálfsögðu að eiga þar
sæti. Hann er eini maðurinn sem
hefir »tekniska« og »praktiska« þekk-
ingu til brunns að bera. Og óhætt
er að fuliyrða það, að allir sem nú
skipa rafveitunefndina hafa grátlega
litla þekkingu til að bera hvað raf-
veitumálin snertir. Að minsta kosti
verður að álykta svo eftir gerðum
og lagasmíðum nefndarinnar. Raf-
stöðvarstjóri á að vera ráðunautur
nefndarinnar á sínu þekkingarsviði.
Hann á að setja upp og stilla heml-
ana, innsigla þá, eftirlíta og gera
við þá o. fl.
Siglfirðingar eiga ekki
og inega ekki láta*sér
lynda að una við þetta
fyrirkomulag eins og það
n ú e r. Þeireigaaðkrefj-
ast þess að rafveitunefnd
og bæjarstjórn breyti
taxtanuni og rekstursfyr-
irkomulaginu í þá átt er
bent hefir verið á hér.
Krafa okkar á að vera
þ e s s i:
Rafljósastöðin til ijósa og
einskis annars. — Burt meö
strokjárnin !
Oj.