Menntamál - 01.04.1925, Blaðsíða 12
io6
MENTAMÁL
meö fjármálupi skólans, innheimtir rekstrarfje hans og ber
ábyrg'ö á, aö allar greiöslur hans sjeu skilvíslega af hendi leyst-
ar. — 23. gr. Yfirstjórn hngmennafræðslunnar er í höndum
kenslumálaráðunéytisins.
VII. Ý m i s 1 e g ákvæSi. — 24. Meö reglugeröum verö-
ur nánar ákveðið um tilhögun kenslunnar, próf, skólavist nem-
enda og burtför úr skóla, kenslutíma og leyfi, reglu og agá,
heimavistir, bókasöfn og kennara skóla þeirra og námskeiða,
er lög ])essi ræða um.
Um alþýðumentun.
Mikill meiri hluti íslensku þjóðarinnar mun álíta að alþýðu-
mentun sje til góðs. Enda liggur það ljóst fyrir öllum, sem
eitthvað hugsa og þarf ekki að rökstyðja það frekar. En það
eru skiftar skoðanir um það, hvernig haldið verði uppi góðri
alþýðumentun. Nokkrir álíta hina lögskipuðu fræðsluskyldu
alþýðu óþarfa og of dýra. Því hefir verið haldið fram, að heim-
ilin sjálf gætu annast um fræðslu barna til fermingar, án þess
aö ríkið styrkti þau til ]ress. Og er þetta aðalefni í tillögu sjera
Ófeigs Vigfússonar, í ritgerö, er hann ritar í seinasta „Skírni".
Jeg er ekki eins bjartsýnn og sjera Ófeigur á það, að börnin
geti yfirleitt lært á heimihinum, það sem nauðsynlegt er að
þau læri. En þótt það sje altof htið, sem sjera Ójfeigur vill
að börnin læri til fermingar, þá munu þó fjölda mörg heimili
ekki geta fullnægt þeim kröfum, 1)æði vegna mannfæðar, ólægni
með að kenna og vankunnáttu. Og lítiö mundi ])að bæta úr,
þótt fræðslunefnd og prestur ætti að sjá um, aö ráðinn yrði
kennari til að kenna, ef heimilin gætu það ekki. Því að ef sveit-
in ætti eingöngu að launa kensluna, er hætt við aö launin yrðu
svo lág, að menn, sem sæmilega eru að sjer, fengjust ekki fyr-
ir það kaup. Það fyrirkomulag um barnakensluna, sem nú er,