Menntamál - 01.12.1926, Blaðsíða 9

MENTAMÁL
23
þegar hlotiö ást og viröingu allra þeirra, er um uppeldismál
hugsa.
Iijer skal í stuttu máli viki'ö aö því, hve heillavænleg áhrif
störf i skólagöröum hafa á andlegan og líkamlegan þroska
barna. í öðru lagi hve notadrjúgt nám þeirra þar er, fyrir
lif þeirra og störf i framtíöinni, og i þriöja lagi, hverjar
líkur eru fyrir því, a'Ö vjer íslendingar getum notfært okkur
þessar stofnanir viö uppeldi barna vorra. —
Stöf barna í skólagöröum er einn þáttur uppeldisstarfsenr-
innar. Þar eiga börnin aö kynnast lífi og eöli jurta, skilja
hvaö Jreirra eigið líf er háð jurtalífinu.
Garðyrkjustörfin eru einkar hentug störf til aö glæöa
star'f shvöt og fegurðartilfinningu. Námsefn-
ið í skólagörðum er við hæfi og þroska barna. Nárnið er lif-
andi starf, og stærsti kostur þess er sá, að þar sjá börnin
sýnilegan árangur verka sinna. Störfin krefjast n á k v æ m n i
og a 1 ú ð a r, en nákvæmnin og alúöin vekja aftur Ireztu til-
firmingar barnanna og gerir þau beinlinis að betri börnum.
MeÖ allrir viröingu fyrr annari verklegri kenslu í barnaskól-
um, t. d. smiði og saúmum, þá hefir ræktunarnám í skóla-
görðum nokkra sjerstöðu, er það er borið saman viö hinar
aðrar greinir. Munurinn er sá, aö þráðurinn og- dúkurinn ann-
arsvegar, og spýtan, er smíðadrengurinn telgir, hinsvegar,
eru d a u ð i r h 1 u t i r, en jurtin, sem liarnið gróðursetur,
er 1 i f a n d i einstaklingur. Barnið skilur, að það hef-
ir líf jurtarinnar i hendi sjer, og það hefir meðvitund um, að
það er undir ]jví sjálfu komið, hvort jurtin dafnar vel eða
illa. Barnið finnur hvað það er máttugt, að ráða sjálft yfir
framtíð jurtarinnar. Þaö liggur því ekki á liöi sínu, og beitir
ást sinni og umhyggju til að fegra og fullkomna framtíð jurt-
arinnar.
Það eru óskiftar ánægjustundir, er börnin eignast á laugar-
dagskvöldum, er þau koma einskonar skemtiför í skólagarð-
inn, til að skoða og heimsækja litlu vinina sína, blómin. —
Þegar kemur frarn i júlí, fá þau svo leyfi til að taka heim