Menntamál - 01.02.1927, Qupperneq 26
MENTAMAL
74
lcggja niöur aftur. Bnrösiðir lærast meö því að boröa meö
]>ablra og mömmu. Börn eru óöfús í aö taka þátt í starfi full-
oröinna, sauma, bæta, smíöa, þvo upþ. Þau skulu fá þetta
og eigi má býsnast yfir þvi, þó aö þau ati sig út, því barnið
er að gera skyldu sína. Og þaö veröur að hafa ])aö á tilfinn-
ingunni, aö þaö vinni sjálft, þó aö mamma hjálpi.
Undirstöðuatriöi námsgreina má kenna án bóka. Bókstafir
miðist við nöfn manna og dýra á heimilinu. Bókstafir kliptir
úr blöðum. Út frá því vaknar hvöt til að skrifa og teikna staf-
ina. Læra að telja, t. d. meö skeiðum. Reikna saman úr spari-
kassanum o. s. frv. Gruni ekki, aö þetta sje kenslá, heldur
hjálp. í landafræði má segja þeim hvaðan vörurnar koma og
nota myndir og kort. Svipað er um náttúrufræöi; gefa þeim
fræ til að gróðursetja o. fl. Rósir og barn má nota til að kenna
þeim að greina liti. Blýant, skæri og brjefahylki Jjurfa ]>au
að eiga. Börn vilja vinna og veröa að fá það.
Öll heimili, fátæk sem rík, geta, ef viljinn er meö, fullnægt
námsþrá og starfshvöt smábarria, á eölilegan hátt, án tilfinn-
anlegrar fyrirhafnar. En þá veröur mamma aö muná móður-
skyldurnar, virða meira barnið sitt en kaffihúsið eða götuna.
Vöxtur og heillnigöi barnsins er lif móðurinnar, ef alt er með
feldu. Gengi barnsins síns þráir hún, en ekki glaumlífi.
Kona þessi hafði reynslu í ]>essu um sín eigin börn, en haföi
auk þess haft heimaskóla fyrir nokkur börn nágranna sinna.
Ariders Vedel, skólastjóri lýðskólans á Krabbeshólm,
talaði u'm s k ó 1 a h u g m y n d i r G r u n d t v i g s o g
K o 1 d s o g s 'k y 1 d 1 e i k a þeira v i ð h i n a n ý j u
s t r a u m a.
Danir voru, sem kunnugt er, illa komnir síðari hluta i8.
aldar, og á |)eirri 19. öndveðri. Þar áttu m. a. sc>k á átthaga-
fjöturinn, styrjaldir og aðalsfargið. í ófriðnum 1807—1814
munu þeir liafa komist hættast. Alt var i kaldakoli, bæði at-
vinnulíf og andleg starfsemi. En ]>á skeði undrið. Maður einn,
Móse Dan'merkur, vaktist upp og leiddi þjóð sína yfir eyði-
mörk eymdar og ráðleysis, inn í hið fyrirheitna lancl fram-