Menntamál - 01.08.1935, Qupperneq 36

114
MENNTAMAL;
grein, í öSrum ekki. Þó er i sumum skólum iBkaöur söngur,
þó að ekki sé hann skyldunámsgrein. Er það þá menningar-
gildi söngsins, sem sótzt er eftir. SkólalifiÖ verður fjöl-
breyttara, fjörugra og fegurra. Sumum verður listin að
atvinnu, en fjöldanum verður hún ánægjuauki í lífinu, og
þroskameðal. Eru það þá ekki enn meðmæli með barnaskól-
unum, ef þeir búa nemendurna undir að taka þátt í félags-
lífi og menning'arstarfi samtíðarinnar, og auka skilning á
listaviðleitni þjóðarinnar, og hæfileika til að taka þátt í henni?
íslendingar hafa lítið skrifað um skólasönginn. Fyrir 30 ár-
um ritaði Sigfús 'Einarsson í Eimreiðina ágætar greinar um
skólasöng og söngkennslu. Síðan hefir litið verið ritað um
þau mál að gagni á íslenzku, svo eg viti til.*
í Handbók sönglcennara, þeirri sem fylgir Skólasöngvun-
um**) nýju, er fremur lítið minnst á nótnalestur. Hins vegar er
talað um tónmyndun og vokalisation o. fl. þ. h., og lögð aðal-
áherzla á að það þurfi að kenna. Ekki skal eg mótmæla
þeirri þörf. En það eru atriði, sem erfitt er að kenna með
hópkennslu, og ómögulegt aÖ nokkru ráði. A8 visu er skylt
að geta um nokkur grundvallaratriði, en meira er varla hægt
að gera, og auk þess held eg, að óhætt sé að fullyrða, að
íslenzkir barnakennarar hafi ekki næga sérmenntun, til að geta
kennt þetta að gagni. Það er svo sem engin ný bóla, aS um
þetta sé skrifað. Það má minna á, aö á íslenzku eru til rit-
gerSir, sem fjalla um þetta. Jónas Helgason samdi og gaf
* Eg vil láta þess getið, að eftir að eg hafði skrifað ])essa grein,
veitti eg því eftirtekt, að 1927 hafði komið í Menntamálum grein eftir
Aðalstein Eiríksson um skólasöng í Noregi. Þörf og góð hugvekja.
** Þegar eg skrifaði um Skólasöngvana nýju hafði eg við hendina
1. útgáfu af T. heftínu. Síðan liefi eg athugað 2. útg. af ])ví hefti,
og sé eg þá, að ca. þriðji partur af bókinni er orðinn breyttur, 10 lög
eru lækkuð (og þó er auðsjáanlega gert einsl lítið að því og hægt hefir
verið), 6 lög eru felld burt og önnur tekin í staðinn og á einum stað
er lítilsháttar brcytt raddsetningu. Ekki er því að neita, að eftir þess-
ar aðgerðir er heftið mun eigulegra en það áður var, en betur má ef
duga skal.