Menntamál - 01.09.1937, Blaðsíða 21

MENNTAMÁL
99
cinkennandi fyrir prófin. Þau eru alls ekki fullkomin a'ð-
feró til þess að mæla greind, en þau komast mjög nærri
um þennan eiginleika. Þetla gildir yfirleitt um allar sál-
íræðilegar kenningar og niðurstöður, þær nálgast liið
sanna, en fullkominn sannleiki er ekki fenginn. (Eg get
skotið því inn hér, að eg tel greindarmælingarnar komn-
ar lengra á veg og. því öruggari sannleika en flest annað
innan sálarfræðinnar). Þella er í-sjálfu sér ofboð eðlilegt,
þar sem vísindagreinin er ung og mörgum erfiðleikum
bundið að rannsaka gang sálarlífsins, en nokkur skíma
cr b tri en algert myrkur. Auk þess er ástæðulaust að gefa
upp vonina, síður en svo, þar sem þekkingunni á sálartif-
inu hefir fleygt fram á síöustu áratugum. Eg geri líka
ráð fyrir því, að framtíðin muni fela í skauti sér full-
komnari aðferðir til greindarmælingar cn þær, er vér nú
þekkjum, en þar sem þelta eru einu leiðirnar til þess að
afla sér þessarar veigamiklu vitneskju, sé eg enga ástæðu
til þess að nota þær ekki. Ef einliverjum þykir þetta svar
ófullnægjandi, verð eg að leggja fyrir hann það verk-
efni að túlka stöðugleika greindarkvótans á annan veg en
eg liefi gjört, takist það á sannfærandi hátt, skal eg við-
urkenna, að greindarmælingarnar standi á lausari undir-
slöðu eftir en áður.
Þá kemur að þeirri spurningu, hvort greind eða aðrir
sálarlegir eiginleikar verði mældir, ]iar sem þeir liafi
enga stærð. Eg ætla ekki að leggja út í neinar háspeki-
legar (metaphysiskar) deilur um þau atriði, heldur ræða
uiálið frá sjónarmiði heilbrigðrar skynsemi (common-
sense). Það, sem mælt er, er hve mörg verkefni harnið
leysir og ekkert annað. En sú staðreynd, að barnið leysir
eða leysir ekki hin eða þessi verkefni, gefur okkur veiga-
•nikla vitneskju um andlegan þroska þess, eins og áður
úefir verið sýnt fram á. En t. d. um það, hvernig má mæla
Uiikilvægar hliðar við sálarlega eiginleika má nefna
hiinnið. Það má fylgjast með þroskaferli harns á þessu