Menntamál - 01.09.1937, Blaðsíða 41

MENNTAMÁL
119
fjölbreytni i starfi smábarnaskólans. Votl um það ber
meðal annars allt það efni, sem börnin liafa undir hönd-
Um, svo sem leir, tré, band til vefnaðar, vatnslitir, pappír.
Ennfremur öll hin margvíslegu störf, sem þarna eru
leyst af höndum. Á einum stað liggur t. d. fullsmiðað
skip við bryggju. Það er gerl að mestu úr trékubbumogsvo
stórt að börn sitja innanborðs. Er í óða önn verið að ferma
og afferma. Sekkir og kassar með ýmiskonar varningi eru
fluttir til, keyptir og seldir. Á livern um sig er skráð nafn
vörutegundar, þyngd eða verð, þarna er vegið og mælt,
melið til verðs, talið, reiknað. Á öðrum stöðum er teikn-
að, málað, skrifað, lesið, lmoðað úr leir, ofið. Loks endur-
speglasl margbreytni slarfs og verkefna i öllum þeim ara-
grúa uppeldis-leikfanga, sem hvarvetna blasa við, á veggj-
um í skápum, á borðum og á gólfi, inni í kennslu-
stofum og á göngum skólans. Auðséð er á þessu mikla
leikfangasafni, að þeir sem ráða húsum eru þaulkunnugir
ýmsum merkustu barnaskólum og uppcldisstefnum ver-
aldarinnar. Þarna eru uppeldisleikföng Decrolys og önn-
ur frá Montessori, enn önnur minna á Fröbcl, enska smá-
barnaskóla eða Chicagoskólana og fleiri merka ameríská
skóla. En því fer vissulega fjarri að allt sé hér aðflutt og
stælt eftir öðrum. Hin leikföngin eru miklu fleiri, seni
eru að öllu leyti upphugsuð i skólanum sjálfum og búin
lil í leikfangaverksmiðjunni Asen, sem fengið hefir einka-
leyfi á uppeldisleikföngum stofnunarinnar.
Þessi fádæma fjölbreytni um vinnubrögð, leikföng og
kennslulæki bera fagurt vitni um óþreytandi árvekni og
hugkvæmni kennslukvenna skólans. En þær segjast ekki
hafa gert annað en fvlgst með börnunum. Það eru þau,
segja þær, sem hafa bennt á leiðina, rutt torfærunum úr
vegi, fundið upp nýungarnar. Þær hafi ekki þurft annað
að gera en að færa sér i nyt hugmyndir þeirrá og skipa
þeim í kerfi til þess að þær verði gagnlegar fyrir aðra.
Þetta segja þær að eigi jöfnum höndum við uiri hin full-