Menntamál - 01.09.1937, Blaðsíða 63

MENNTAMÁL
141
Sá skóli Dana, sem mér fannst á ýmsan hátt hera af
öðrum skólum þeirra, er Duborgskólinn í Flenshorg. Eins
og kunnugt er, liggur Flensborg sunnan landamæranna,
í Þýzkalandi, en þar húa allmargir Danir. Öll danska þjóð-
in hefir lagt metnað sinn i að gera Duborgskólann að
fögru og vistlegu heimili fyrir dönsk börn í Flenshorg.
Það er engu líkara en að maður sé lcominn inn i lista-
verkasafn, þegar maður kemur þar inn úr dyrum. Þar
getur að líta söguleg málverk, afarstór, sum mannhæðar-
há, auk þess önnur smærri, þar eru likön af helztu
menningarfrömuðum Dana, skáldum, stjórnmálamönn-
um og vísindamönnum; þar er og einnig ágæt rannsókn-
ai'stofa. En svo sá eg skýrslu frá þessum skóla viðvíkj-
andi heilsufari og líkamlegum þroska barnanna og kom
þar i ljós, að þriðji hluti harnanna var fyrir neðan normal
þroska og holdafar. — Það er Þjóðverjum að kenna, svör-
uðu Danir, er eg minntist á þetta atriði.
Hvað dró þig aðallega til Suður-Jótlands?
— Eg kynntist nokkrum Suður-Jótum í Höfn i fyrra-
vetur og fékk áhuga fyrir þjóðernisharáttunni við landa-
mærin. Komst eg svo í samband við Landamærafélag
þeirra (Det unge Grænseværn), og útvegaði það mér
ódýra dvöl fyrir mig og fjölskyldu mína á búgarði 3 km.
norðan landamæranna. Eg brá mér svo suður yfir landa-
mærin, til þess að sjá og heyra hvernig málum væri þar
háttað. Eg var hjá fólki, sem stóð mjög framarlega i
þjóðernisbaráttunni.
— Ilvað er það sem einkennir helzt þjóðernisbaráttu
Suður-Jóta?
— Það er hin djúpa friðartilfinning, það er krafan um
frið og krafan um réll hins smáa, um rétt einstaklings-
ins; |x:ir bera sífellt kvíðboga fyrir yfirgangi hins stóra
og sterka í suðrinu. Annars yrði oflangt mál að ræða um
þetta hér, eg hefi líka innan skamms liugsað mér að rita
um þessi mál.