Menntamál - 01.12.1937, Blaðsíða 43
MENNTAMÁL
201
Um öll þessi mál lágu fyrir ýtarlegar greinargerðir frá
ritara og gjaldkera Bandalagsins, byggðar á upplýsingum,
sem þeir höfðu viðað að sér frá kennarasamböndunum
innan vébanda Bandalagsins. Greinargerðir, umræður
og samþykktir þingsins um þessi miál eru merkar og fróð-
legar. Verður sumra þeirra nánar gelið liér i blaðinu.
Þátttaka min i þessu þingi var auk þess að ldusta og
læra, einkum sú:
1) Að ég vakti fram á nótt fyrsta þingdaginn ásamt
þremur fulltrúum öðrum við að endurskoða reikninga
Bandalagsins.
2) Ég flutti seinni part laugardagsins ræðu um nokkur
Iielztu alriði viðvíkjandi skólum og kennurum á Islandi
slcólaárið 1936—7. Þar sem þetta var í fyrsta skipti, sem
ísland sendi fulltrúa á þing Bandalagsins, hóf ég mál xnitt
með ávai-pi frá íslenzkum kennurum til stéttarbræðra um
allan lieim; var því vel tekið og ég beðinn að flytja íslenzk-
um kennurum alúðlegustu kveðjur þingsins. Þá minntist
ég nokkrum orðum á fræðslulögin nýju, ennfremur frum-
varpið um mcnutun kennara, launabaráttu isenzkra kenn-
ara fyrr og síðar og baráttuna fyrir byggingu heimavistar-
skóla í sveitum.
Þriðja dag þingsins, sem var sunnudagur, bauð
franska kennarasambandið fulltrúum og konum þeirra
eða mönnum i ferðalag. Var fyrst fai'ið til Versaill-
'es, en síðan upp i sveit alllangan veg. Var þar sezt að veizlu
í sólskini á fögrurn stað undir hávöxnum trjiám. Skorti
hvorki á góðan mat né drvkki og voru mcnn glaðir vel.
Nú vikur sögunni að uppeldismálaþinginu i París. Ég
hefði máske ált að byrja á þvi, þar sem það var miklu
fjölmennara og margþættara en hitt og ank þess haldið
á undan. Á hinn hóginn virtist mér uppeldismálaþingið
sverja sig svo greinilega í ætt við Alþjóðabandalagið, og
vei-a svo bei’sýnilega undan rifjum hess runnið, að mér
þótti rökréttara að liaga frásögninni á þennan hátt.