Menntamál - 01.12.1937, Blaðsíða 46

204
MENNTAMÁI.
menntunar á Islandi, og loks talaði Wirsen, kennari frá
Svíþjóð, fulltrúi Sverigcs Folkskollárares Förbund og
l'lutli ávarp frá kennarasambandi sinu.
Eflir hádegi sama dag sýndi ég skuggamyndir frá ís-
lenzkum skólum og flutti stutta ræðu lil skýringar.
Ræddi ég þar meðal annars um notkun bverahitans, um
íþróttalíf í béraðsskólunum, og um lieimavistarbarnaskóla
i sveitum.
Þingslit fóru fram i hátíðasal háskólans, Sorbonne, með
mikilli viðhöfn. Töluðu þar nokkrir erlendir fulltrúar úr
heiðursstjórn þingsins. Ennfremur kennsumálaráðherra
Frakka og formaður kennarasambandsins og að síðustu
Eduard Herriot, forseti neðri deildar franska þingsins,
og var hann forseli fundarins. Herriot er talinn einn af
fremstu, el' ekki allra mesti mælskumaður Frakka. Liðið
var að miðnætli er Herriot byrjaði að tala og sumir sofn-
aðir undir hinum löngu ræðuhöldum, einkum þeir sem
lílið skildu. Er mér ekki grunlaust um að sumir sessu-
nautar mínir hafi verið farnir að lineigja höfuð sín niður
í bringuna. En allir glaðvöknuðu, þegar Herriot hafði
mælt nokkur orð. Ræðan var frá upphafi til enda þrungin
íadæma mælsku og meinfyndin á köflum, en flutningur-
inn var með þeim eindæma tilburðum og krafti, að okk-
ur íslendingunum mun það seint gleymast. Þannig endaði
þetta fjölbreyttasta og mikilfenglegasta uppeldismálaþing,
sem haldið hefir verið til þessa.
Um heildaráhrifin af þessum tveimur þingum, eins og
ég skynjaði þau, vil cg segja þetta:
Ófriðarblikur varpa skuggum sínum um öll lönd. All-
staðar er spurt með angistarlireim: Hvenær kemur röðin
að mínu landi, minni þjóð? Hvenær verð ég og mínir nán-
ustu vinir og vandamenn teknir fastir eða teknir af lífi
vegna skoðana eða vegna þess, að einhverjum og einliverj-
um þóknast að vilja losna við okkur? Hvenær verður
minn skóli notaður sem hermannaskáli og bækurnar lil