Menntamál - 01.12.1937, Blaðsíða 57

MENNTAMÁL
215
um og standa yfirleitt mjög framarlega um kennslu-
liælli alla og fyrirkomulag. En ég skal ekki neita því,
að ég hlakkaði enn meira til að geta samtimis flutt
erindi í skólunum og utan þeirra um mína þjóð og
mitt land, sem almenningur veit enn harla litið um
víðast hvar.
Aftur á móti er áhugi fyrir aukinni þekkingu á ís-
lenzkum málum mikill, einkum utan Kaupmannahafn-
ar. Og danskir kennarar eru gestrisnir með afbrigðum,
eins og raunar þjóðin öll. Ég held, að t. d. Jótar standi
þar okkur langtum framar.
Alls heimsótti ég 4 kennaraskóla, einn menntaskóla,
tvo lýðháskóla, nokkra gagnfræðaskóla og marga harna-
og unglingaskóla, samtals 24. — I öllum þeirra liélt
ég erindi um Island, sumstaðar 2—3, ýmist með slcugga-
myndum eða án þeirra. Ég leitaðist einkum við að
gefa sem ljósast yfirlit um meginþætti þeirra starfa,
sem farið hafa fram á tslandi hin síðari ár og sem
markað iiafa áberandi spor í framþróun landsmanna.
En um leið var reynt að gefa sem skýrasta hugmynd
um fegurð landsins og fjölhreyttni. t því efni var
skuggamyndasafn, er ég hafði meðferðis, ómetanlegt.
Þelta safn tók yl'ir landslag og náttúrueinkenni, bæði
í hyggð og á fjöllum, atvinnuvegi á sjó og landi, skóla-
hyggingar síðari ára og margt fleira.
Aðeins eilt var lciðinlegt við það fyrir mig, sem ts-
lending: Ég varð að fá meginið af myndunum að láni
i Danmörku.
Slikur vesaldómur er óþolandi fyrir íslenzka skóla,
að eiga ekkert heildarsafn af skuggamyndum frá okk-
ar eigin landi og þjóðlífi.
Sú vöntun er ekki tákn um íslenzka fátækt, því að
gott, fjölþætt skuggamyndasafn, sem skólarnir gælu
sent milli sin, kostar 1—200 kr. Og meðan skólakvik-
myndir eru miklu dýrari og sjást hér ekki í notkun