Menntamál - 01.12.1937, Blaðsíða 70

228
menntam;.„
jjess að iögleiða námseftirlit af' því tagi, sem kennara-
sfétlin berst fyrir.
1 gr'einargerð nefndarinnar, sem samdi frumvarpið til
gildandi fræðslulaga er verkefnum og hlutverki nám-
f.tjóranna lýst í stuttu máli. Skulu aðalatriði þeirrar lýs-
ingar tilfærð hér:
„Eitt aðalverkefni liinna nýju námstjóra yrði það, að
semja prófraunir og lialda próf. Allir munu geta orðið
sammála um, að telja það mikilsvert, ef hægt væri að
méta árangurinn af starfi skólanna, og þeim mun mikils-
verðara væri ])að, sem matið væri nákvæmara og réttara.
En nieð því l’yrirkomulagi, sem nú er á prófunum í barna-
skólum vorum eru líkur til, aó matið á skólastarfinu verði
kák og blekking. Það er óiiugsandi að kennarar, l)laðnir
daglegum kennslustörfum, og háðir starfskilyrðum ís-
Ienzkra harnakennara, geti bætl á sig þeim rannsóknum,
sem nauðsynlegar eru til þess að meta árangur skóla-
starfsins á þami hátt, að verulegt mark sé á takandi.
Skólanefndunum er þaðan af miklu siður trúandi til þess,
og fræðslumálastjóri getur það ekki, með þeim starfs-
kröftum, sem honum nú eru ætlaðir.
Með þeirri tilliögun, sem frumvarpið gerir ráð fyrir,
myndu því ska])ast sérlega hætt skilyrði til að meta rétti-
lega árangurinn af starfi skólanna, en það er í raun og
veru xnjög mikilsvérður þáttur í framförum í kennslu.
Það má t. d. i því sambandi benda á það, að margar álit-
legar skólalilraunir liafa horið litinn árangur vegna
þess, að ekki voru tök á að sanna árangurinn á hlutlægan
(ohjektivan) hátt. En námstjórar, eins og liér er stungið
upp á, myndu ekki einungis hafa hezta aðstöðu lil að
prófa og meta hinn raunverulega árangur skólastarfs-
ins, heldur mætti einnig vænta, að þeir gætu gefið próf-
unuin lífrænt gildi fyrir uppeldisstarfið.
Þá ætti með þessu fyrirkomulagi að miklu leyti að verða
útilokuð sú alvarlega hætta, að kennarar og börn séu met-