Menntamál - 01.12.1938, Blaðsíða 29
MENNTAMÁL
91
starfa eitt ár í viðbót. Nú vildi hann enn lialda áfram, en
fékk það ekki.
Eftir orgel og píanóhljómleika, kórsöng og skýrslu
rektors liélt prófessor Thorgny Segerstedt, inspectör skól-
ans, snjalla ræðu og sagði skólanum slitið. í seinni hluta
ræðu sinnar beindi liann máli sínu til L. G. Sjöholms og
þakkaði honum 28 ára starf við skólann, auk alls annars
starfs í þágu skólamála og hins ómetanlega gagns, sem
hann Iiefði unnið barnafræðslunni í Svíþjóð sem öðrum
Norðurlöndum, jafnt i starfi, ræðu og riti. Þögn varð eftir
ræðu prófessors Tli. Segerstedt, en brátt komu fram all-
margir krakkar úr öllum æfingabekkjum skólans. Töl-
uðu þeir saman og ræddu um minniugar frá veru sinui
hjá Sjöholm.
„Mannslu,“ segir 9 ára patti við annan eldri, „mannstu,
þegar við fengum að strokka smjör?“
„Já,“ segir hinn, „og við gátum meira að segja borðað
])að.“
„En við höfðum ekkert brauð, eða bvað?“
„Nei, nei, en við borðuðum smjörið samt, og magist-
ern líka.“
Og svona rifjuðu þau upp gamlar endurminningar,
margt Iiafði skeð og mikið mundu þau. Allir krakkarnir
sungu svo tvö eða þrjú Htil en lagleg lög, sem þeir sjálfir
höfðu samið.
Seinast hylltu allir nemendur kennaraskólans L. G.
Sjöholm með söng, og einn þeirra steig fram og færði
honum fagran blómvönd ásamt þakkarávarpi fvrir hönd
nemenda.
Og nú tæmdist salurinn, og fólkið dreifðist um skólann
að skoða sýningar eða hlusta á upplestur einkunna í
bekkjunum. En í söngsalnum fór í kyrþey fram lítil at-
höfn. Bekkur Sjöholms — 8 ára drengir og telpur —
höfðu fengið leyfi rektors til þess að kveðja kennara sinn
í söngsalnum, og liöfðu ])ess vegna skreytt salinn fagur-