Menntamál - 01.12.1938, Blaðsíða 39

MENNTAMÁL
101
En eigi a'ð ákveða þannig 2—3 þúsund orð, vei-ða rann-
sóknirnar að vcra mjög umfangsmiklar.
Orðalistar, sem þannig eru til orðnir, hafa á undan-
förnum árum verið notaðir í skólum víða á Norðurlönd-
um og þykja gefasl vel. Eru uinmæli skólamanna um þá
mjög á þann veg, að þeir séu mikilsverður stuðningur
fyrir kennarann, enda fer notkun þeirra mjög í vöxt. Það
skal tekið fram lil að koma í veg fyrir hugsanlegan mis-
skilning, að kennarinn er vitanlega engan veginn bundinn
eingöngu við þann orðaforða, sem á listunum er, lieldur
eru þeir ætlaðir til stuðnings við kennsluna, enda eru þeir
ýmist samhengislaus orð, eða þá að orðin eru tengd sam-
an í eðlilegar setningar. Gelnr kennarinn eftir sem áður
ráðið þvi, hvernig hann hagar æfingum. Aðalatriðið er,
að börnin læri sem fyrst að stafsetja og nota þennan al-
mcnna orðáforða.
Ekki er kunnugt um, að neinar hliðstæðar rannsóknir
hafi verið gerðar á íslenzku máli, en það er ástæða til að
ætla, að við getum haft þeirra svipuð not og aðrar þjóðir.
Það virðist augljóst, hversu mikill stuðningur það væri
fyrir kennarann að Iiafa þessi „frumorð“ málsins til hlið-
sjónar við kennsluna, þótt ekki væru fleiri en 500 1000.
Þá væri einnig mikilsvert atriði, ef hægt væri að komast
að raun um, hvaða orð börnum er lamast að nota, þegar
jiau gera grein fyrir einhverju efni skriflega eða munn-
lega, en j)að er þróunarsaga hins lifandi máls hjá hverj-
um einstaklingi, á hvern hátl sú tjáning fer fram á ýms-
um aldursskeiðum.
Þegar þetta allt er athugað virðist kominn tími til fyrir
okkur að liefjast handa og bvrja á slíkum rannsóknum,
og j)að þvi fremur sen) nú virðist vera vakandi almenn-
ur álnigi fyrir málfegrun og yfirleitt því, hvað hægt sé
að gera í þágu móðurmálskennslunnar í landinu.
Það sem í jæssu efni liggur ])á fyrst fvrir að framkvæma
er jætta: