Menntamál - 01.12.1938, Blaðsíða 77

MENNTAMÁL
139
vera sveigjanlegt, frjálslegt, með skilvrði til að þróast
og einnig skilyrði til að laðast eftir umliverfinu, sem
starfað er i. Námskráin verður að fela í sér sem rikuleg-
asta möguleika til að liaga kennslunni eftir þörfum hvers
einstaklings, því að eins er hægt að gera sér vonir um
að sem mestur hluti harnanna nái því markmiði, sem
þeim er ætlað. Eigi getur verið um að ræða námskeið, sem
er eins fyrir alla, eða einhliða og samskonar aðferðir við
kennslu og stjórn, þótl börnin séu á hiiilim ólíkustu
stigum þroskaaldurs. Kennaranum er skylt að undirbúa
liina andlegu og siðgæðilegu næringu fyrir börnin og að
auka matarlystina með aukaréttum. llví þá ekki einnig að
hafa réttina fjölbreyttari ? En hvernig á þá að haga því
svo til, að liver fái sinn sérstaka rétt í nægilega ríkum
mæli? Hvernig á að hátta starfi bekkjarins? Það kostar
nokkra vinnu, sem fljótlega fæst endurgoldin með þeirri
hjálp, sem kennaranum kemur frá börnulmm. Einkum
er það með aðstoð uppeldisleikfanganna (að vissu leyti
eru þau lík uppeldisleikföngum frú Montessori), sem oss
hefir tekist að leysa þann vanda að láta mjög ólika nem-
endur vinna samtimis. Ennfremur teljum vér mikils vert,
að börnin eru prófuð áður en skólinn byrjar og fást þann-
ig samstæðar deildir.
Námskrá vor hlýtur að vera innblásin af lögmálum,
sem bvggð eru á sálarfræði barna. Henni ber að stefna að
einingu í þeim skilningi, að (ill viðfangsefni, sem tekin
kunna að vera til meðferðar, séu samstæð, og stefni að
einu marki í sambandi við eina ráðandi hugmynd, sem
liggur til grundvallar öllum lexíunum. Þannig ber l. d. á
bverjum tíma að íjalla um skyldar eða samskonar hug-
myndir, hvort sem námsgreinin ,er reikningur, lestur
náttúrufræði, saga eða handavinna o. s. l'rv.
Hlutum og staðreyndum kynnumst vér með athugun-
um og hugmvndatengslum. Því er um tvennskonar æfing-
ar að ræða: persónulega og beina tileinkun og óbeina til-