Menntamál - 01.12.1938, Blaðsíða 79

MENNTAMÁL
141
A'ið kennsluna. Mikilsvert er að liafa í kennsluslofunni
lifandi jurtir og dýr (þau þurfa hvorki að vera fágæl né
kostnaðarsöm) í þvi skyni að hörnin geii fylgst með vexti
þeirra. Einnig er nauðsynlegt að liafa ýms dauð efni og
óunnin, sem reynt verður að flokka eftir uppruna. A
þann liátt er undirbúin flokkun, sem liefir mikið gildi,
þar sem athygli harnsins er lieint að mismuninum á hin-
um upprunalegu efnum, eins.og náttúran lætur þau i té
og á unnum efnum, sem maðurinn liefir breytt með vinnu
sinni.
Áríðandi er, svo sem við verður komið, einkum í
hyrjun, að sýna tvo hluti. Hin æðri lmgastarfsemi gengur
belur með þvi að gera samanburð á hlutunum. Bezl er
að byrja á að hera saman það sem ólikt er með hlutunum.
Börnum virðist auðveldara að veita því eftirtckt, en Ii:nu
sem líkt er. í nánu samhandi við samanburðinn her að
æfa skilning á fjölda og magni. Rétt er að byrja ekki
strax að vinna með hinum löggiltu vogar- og mæli-ein-
ingum, heldur einingum, sem hafa verið í notkun svo
þúsundum ára skiptir, einingum sem náttúran sjálf leggur
oss upp i hendurnar: Þumall, öln, faðmur, spönn, hnefi,
lófi o. s. frv. Auðvitað þarf að kenna börnunum að nota
metrakerfið, en betra er að láta samanburðarhæfileika
þeirra þroskast slig af stigi.
Þessi nýja kennsluskipun gerir ekki ráð l'yrir skóla-
námsgreinum lestri, skrift, reikningi o. s. frv. — sem
sjálfstæðum þáttum námskrárinnar, heldur aðeins sem
tækjum ti! að skýra hugmyndir, (il að heimfæra eina
hugmynd undir áðra, sem áður eru kunnar og sem tæki
til að láta í ljós hugmyndir, I. d. með orðum, teikning-
um, skrift o. s. frv. Það eru tæki, sem gott er að kunna
að nota, en engan veginn fullnægjandi að kunna með þau
að fara.
Viðvíkjandi tileinkunn tækni í leslri, skrift, reikningi
o. s. frv., þá sýnir reynslan: