Menntamál - 01.12.1949, Blaðsíða 53

MENNTAMÁL
175
um nytjaskógi. — Ég vil taka fram í þessu sambandi, að
einn allra fallegasti skógurinn, sem við íslendingarnir
sáum í för okkar, var einmitt gróðursettur af börnum á
árunum 1912—1920. Hann var í landi jarðarinnar Lille
Grösnes í Gratangenfirði.
Það vill svo vel til, að ég hef óyggjandi tölur um hlut-
deild norskra barna í skógræktarstörfunum, teknar úr bók
Kristians Gierlöff: Skogen for de unge. Segir þar, að á
árunum 1890—1930 hafi skólabörn gróðursett til jafnað-
ar meira én eina milljón plantna á ári hverju. Talan hafði
hækkað jafnt og þétt og verið komin upp í 2319000 plönt-
ur árið 1928. Alls hafði þetta verið rétt um 42 milljónir
plantna þessi 40 ár. — Því miður hef ég ekki nýrri tölur
á takteinum. En öllum, sem til þekkja, er Ijóst, að þátttaka
norskrar skólaæsku í skógræktarmálunum hefur sífellt
vaxið hin síðari ár. Er því hlutdeild þeirra í nýrækt
norskra skóla orðin mikilvægt þjóðnytjastarf og búin að
vera það lengi.
Hér hefur til þessa einkum verið skýrt frá skógræktar-
störfum norskra skólabarna. En þegar rætt er um skóg-
ræktarstarf norskrar æsku, er með engu móti hægt að
hlaupa yfir hinn merka þátt, sem ungmennafélögin eiga í
því. Flestir vita, að ungmennafélögin norsku eru mjög
öflug og láta fjölmörg menningarmál til sín taka. Og eitt
af þeim er einmitt gróðursetning nýrra skóga. Á árunum
1924—1934 gróðursettu ungmennafélögin 13 milljónir
plantna. Og ég má fullyrða, að hlutdeild þeirra í skóg-
ræktarstarfinu hefur sífellt farið vaxandi.
Það er því harla ljóst af því, sem nú hefur sagt verið,
að æska Noregs vinnur með þessu mjög mikilvægt nytja-
starf í þágu iands og þjóðar.
II.
Þegar við leiðum hugann að því, sem hefur gerzt og er
að gerast meðal frænda okkar, Norðmanna, í þessum efn-