Menntamál - 01.03.1952, Blaðsíða 24

18
MENNTAMÁL
Þvínæst var hver þessara skóladaga borinn saman við
skóladag, þar sem móðurmál kom í stað leikfiminnar, en
stundaskráin að öðru leyti hin sama. Það var þessi saman-
burður, sem hér átti að sýna mismun, ef einhver væri. Sá
samanburður var á þessa leið:
1. Bein áhrif leikfiminnar í samanburði við bein áhrif
móðurmálsins.
2. Áhrifin eftir á, umfang áhrifa þessara námsgreina á
eftirfarandi námsgreinar.
3. Rannsókn á því, hvort og að hve miklu leyti samsvörun
getur átt sér stað.
Hér verður hvorki tilraununum sjálfum né úrvinnslunni
lýst nánar. Þó er skylt að taka fram, að öll var rann-
sóknin gerð af fágætri vandvirkni stig af stigi.
Mikilvægustu niðurstöðurnar voru þessar:
1. Æskileg áhrif leikfiminnar eru algjörlega kom-
in undir því, hve lengi hún er stunduð í senn og
hve erfið hún er. Niðurstöður tilraunanna voru þær,
jafnt hjá stúlkum og drengjum, að svo aðeins að
áreynslunni væri mjög í hóf stillt, gat talizt,að hún hafi
æskileg áhrif á einbeitingarhæfni nemandans. Annars
eru áhrifin mjög varhugaverð.
2. Jafnvel þótt áreynslan væri aðeins í meðallagi, reynd-
ust bein áhrif á andleg afköst óæskileg. Þetta kemur
sérstaklega í ljós í Ebbinghausprófinu, þar sem sú varð
niðurstaðan, að samhæfingargáfan naut sín til muna
betur eftir móðurmálstímann en eftir leikfimitímann.
3. Ef áreynslunni er í hóf stillt, verða áhrifin eftir á af
leikfimikennslunni æskileg. Svo virðist, að hin andlega
þreyta sé þá meiri að enduðum móðurmálsdegi (til-
raunadegi með móðurmál í stað leikfimi) heldur en að
enduðum leikfimidegi. Maður getur því sagt, að sé létt-
um leikfimitíma skotið inn á milli andlegra náms-
greina, þá muni draga nokkuð úr sálrænni þreytu í bili.
4. Mikil líkamleg og sálræn þreyta leggjast á eitt við