Menntamál - 01.12.1952, Blaðsíða 14

124
MENNTAMÁL
ekki. Meðan á þessu stendur, fullnægir deildin aðeins að
hálfu leyti því hlutverki, sem hún á að vinna í þágu skól-
anna. En meðal skólamanna mun það almælt, að á engu
sviði sé þörfin á bættri menntun kennara brýnni en í
náttúrufræðum.
2. Staða deildarinnar innan háskólans er á flestan hátt
óákveðin. Kennsluna annast stunda- og aukakennarar nær
eingöngu. Allir munu þeir skoða hana sem aukastarf, sein
þeir geti horfið frá eða orðið sviptir, þegar sízt varir.
Enginn þeirra hefur aðstöðu til þess að helga sig deild-
inni af alhug og glæða með nemendum þann anda, sem
framar allri þekkingu er nauðsynlegur þeim, sem valið
hafa sér uppeldið að ævistarfi. Einn af prófessorum há-
skólans kennir þó við deildina, Símon Jóh. Ágústsson. Hann
kennir sálarfræði, og er það deildinni ómetanlegur styrkur.
Próf. Símon mun kenna fleiri stúdentum en nokkur ann-
ar maður við háskólann. Fylgja þeim starfa ýmis við-
fangsefni, er nú kalla að og tímafrek munu reynast, svo
sem samning kennslubóka. Og þó að Símon sé afkasta-
maður, stappar sú krafa nærri ósanngirni, að honum end-
ist tími og starfskraftar til þess að leysa hin ýmsu við-
fangsefni, sem aðkallandi eru, meðan kennaranámið er að
skapast og mótast. Þau viðfangsefni eru mörg, sem að lík-
um lætur, er nýr þáttur hefst í starfsemi háskólans.
3. Eitt þessara viðfangsefna er kennslubókaskorturinn.
1 flestum eða öllum greinum, sem kenndar eru til B-A-
prófs með kennsluréttindum er engin hæfileg kennslubók
til á íslenzku. Sá skortur er misjafnlega tilfinnanlegur,
*
eftir því hvaða námsgrein á í hlut. Það skiptir minna rnáli,
þótt nota þurfi útlenda kennslubók í stærðfræði en í sál-
arfræði eða sögu. f sálar-, uppeldis- og kennslufræði er
engin bók til á íslenzku, er viðhlítandi mætti kallast sem
aðalnámsbók í kennaranámi B-A-deildar. Er auðsætt, hví-
líkan efriðisauka leiðir af þessu, bæði fyrir kennara og
nemendur. Kennarinn verður ýmist að notast við erlend-