Menntamál - 01.03.1955, Síða 12

4
MENNTAMÁL
JÓNAS B. JÖNSSON fræðslufulltrúi:
Vangefin börn.
í haust er leið ferðaðist ég um Norðurlönd og heimsótti
allmargar borgir og fræðsluhéruð. Skoðaði ég fjölda marg-
ar skólabyggingar, bæði nýreistar og eldri, skólahúsgögn
og kennslutæki. Einnig kynnti ég mér notkun bókasafna,
bæði í skólum og utan þeirra, og aflaði mér upplýsinga
um, hvað gert er til þess' að auka áhuga barna og unglinga
á hollum bókmenntum.
Þá varði ég nokkrum tíma til þess að kynnast því, sem
gert er fyrir börn, sem eru treggáfuð, og eins þau, sem
erfiðlega gengur með lestrarnám, eru málhölt o. fl. Flest
fræðsluhéruð og borgir, sem ég heimsótti, hafa mjög fjöl-
þætta starfsemi til þess að hjálpa þessum börnum, og
er sú starfsemi víðast hvar í höfuðdráttum sem hér segir:
Börn, sem hafa greindarvísitölu 65—70 (eftir því hvaða
próf eru notuð) eða minni, eru sett á sérstakar stofnanir,
sem víðast hvar eru kostaðar og starfræktar af ríkinu.
Treggáfuð börn (gv. 65—85) eru sett í sérstakar deildir
eða skóla, sem ég mun nefna hjálpardeildir eða hjálpar-
skóla, og er það bein þýðing á sænska orðinu hjalpklass
eða hjalpskola, en þau nöfn eru notuð á Norðurlöndum.
í þeim er allmargt barna, venjulega um 2°/o af skóla-
færi ég Davíð alúðarþakkir fyrir komur hans í skólann,
hvort heldur var til að dæma verk nemenda eða miðla
af sjálfum sér á hátíðum eða í spjalli við nemendur. Hann
kunni að mæla þeim orðum við unga menn, að þeir horfðu
síðan skyggnari og djarfari augum fram á veg.
Menntamál flytja þjóðskáldinu þakkir fyrir list hans
og óska honum, þjóð og ættjörð þeirrar giftu, að hugsjónir
og trú friðaraldar eigi grið í landi. Br. J.