Menntamál - 01.03.1955, Qupperneq 29

MENNTAMÁL
21
Er hér vafalaust um merka félagsfræðilega og mann-
fræðilega heimild að ræða.
Talið er, að bæði hér og í ýmsum öðrum löndum, þar
sem lífsháttum og menningu er svipað farið, taki börn og
unglingar vorra tíma örar út líkamsþroska að meðallagi
en fyrri kynslóðir og nái sennilega einnig fyrr fullum
þroska. Orsakir þessa eru ýmsar og sumar óljósar. Sé hér
um staðreynd að ræða, mun hún óhjákvæmilega valda
margvíslegri röskun í lífi einstaklinga og þjóðfélagsins
yfirleitt, bæði fjárhagslega og félagslega. Þykjast sumir
sjá þess merki nú þegar, en hins er að gæta, að ýmsar
aðrar orsakir félagslegs eðlis verka í sömu átt og óvíst,
hversu mikill þeirra hlutur er. Hér er um að ræða atriði,
sem er þess virði, að því sé gaumur gefinn í tíma. Þá
virðist mér einnig, að samanburður á námsárangri annars
vegar og líkamsþroska og heilsufari hins vegar gæti veitt
gagnlegar upplýsingar.
Þá mætti vænta þess, að úrvinnsla á þessum grundvelli
kæmi að nokkru haldi í hinni stöðugu leit að meðalvegi,
er bezt samrými þau mikilvægu sjónarmið skólastarfsins,
sem jafnan verður að hafa í huga, sem sé hvernig fyllsta
árangri verður náð og tilkostnaði þó stillt sem mest í
hóf. Sem betur fer er það ekki ávallt svo, að það, sem
dýrast er og mestu til kostað, gefi bezta raun.
Hér hefur verið bent á nokkur atriði, sem vitneskju
mætti afla um með staðtölulegri úrvinnslu gagna úr
skólum.
Líklegt má telja, að önnur atriði og sjónarmið myndu
koma til sögunnar, er farið væri að vinna slíkt verk, en
sumt, sem hér er talið, ef til vill þykja minna máli skipta.
Reynslan yrði þar öruggastur leiðarvísir sem endranær.
Eðlilegast virðist mér, ef verk þetta yrði hafið á næst-
unni, að fræðslumálaskrifstofan, skrifstofa fræðslufull-
trúa í Reykjavík og Hagstofa íslands taki höndum sam-
an um framkvæmdir. Þessum aðilum er málið skyldast