Menntamál - 01.04.1965, Síða 17
MENNTAMAL
11
anfarinn áratug hefur orðið almenn hreyfing í þá átt að
endurskipuleggja skólakerfin.
Eftirfarandi atriði sýna glöggt, hvert þróunin stefnir í
þessum málum í öllum löndunum:
1. Skólaskyldan er lengd.
2. Leitazt er við að tryggja öllum nemendum, hvernig
sem hæfileikum þeirra er varið, menntun við sitt hæfi.
3. Fjöldi þeirra nemenda eykst, sem nær lokaáfanga
þess náms, er svarar til hæfileika þeirra.
4. Reynt er að leiðbeina nenrendum við val framhalds-
náms í samræmi við persónulegar hneigðir, sem síðan
leiðir til lífsstarfs við hæfi viðkomandi einstaklings.
5. Skólatími hins almenna barnaskóla er lengdur.
6. Nemendum er skipt í námshópa (differentiation) inn-
an einstakra skóla („streams“, „sides“, „branches",).
Þessi skipting tekur að mestu til 2ja síðustu ára skóla-
skyldunnar.
7. Barnaskólanám er ekki lengur álitið fullnægjandi und-
irbúningur undir lífið, heldur er barnaskólinn skoð-
aður sem stofnun, er lætur í té grundvallarþjálfun, sem
síðan er byggð á framhaldsmenntun í ýmsu formi fyrir
eins rnarga nemendur og hægt er.
8. Auðvelduð eru skipti frá einni námsleið til annarrar,
til að tryggja hverjum einstaklingi hina beztu mennt-
un (til að forðast blindgötur).
9. Kennsluaðferðir eru bættar og hagnýtt nútíma
kennslutækni við uppfræðsluna.
10. Höfuðerfiðleikarnir í framkvæmd barnafræðslunnar
eru:
a) kennaraskortur.
b) of mikill fjöldi nenrenda í bekkjardeildum.
c) skortur á fullnægjandi kennsluhúsnæði.
d) skortur á nauðsynlegum fjárframlögum ríkis-
stjórna.
e) fastheldni við gamlar venjur.