Menntamál - 01.04.1965, Side 67

MENNTAMÁL
61
Engum dylst þó hinn mikli kostnaður við framkvæmd þess-
ara mála.
Þjóðin hefur lagt allt framkvæmdavald í menningarmál-
um í hendur landsstjórnarinnar. Henni er því í lófa lagið
að höfða til hinnar góðu samvizku borgaranna og bjóða
þeim að gerast hluthafar í stærsta menningarfyrirtæki þjóð-
arinnar: íslenzku skólasjónvarpi. Slíkt fyrirtæki myndi ekki
greiða hluthöfum sínum arð í peningum. Arðurinn yrði
betri menntun borgaranna, og hann yrði lagður við stofn-
sjóð þeirrar arfleifðar, sem nefnd hefur verið íslenzk menn-
ing.
Það leikur enginn vafi á því, að íslenzk fræðslumál þurfa
að breytast allverulega á komandi árum til að mæta þeim
kröfum, sem nútíma samfélag gerir til þegna sinna. Það
kann að reynast íslenzku þjóðerni örlagaríkt, hvernig til
tekst um framkvæmd þeirra mála. Það ætti ekki að vera
vandkvæðum bundið að verja það sjónarmið, að til þess
að íslenzk skólalöggjöf nái tilgangi sínum megi ekkert til
spara.
Það er viðurkennd staðreynd meðal stórþjóða heims, að
aukin og b:ett menntunarskilyrði æskunnar sé hin dýrrnæt-
asta fjárfesting sérhverri kynslóð til handa. Á þeim grunni
byggist það öryggi, sem efnahagsleg velgengni veitir. Með
þetta í huga leitast flestar menningarþjóðir við að svara
spurningunni, sem sett var fram hér að ofan. Um þetta
svar á íslenzk þjóð kost ;í að sameinast með virkjun og hag-
nýtingu sjónvarps í þágu fræðslumála og gjalda til þess ríf-
lega tíund.
Nýtt kennslutœki. Eftli og forsaga.
Það eru tæplega liðin fjörutíu ár, síðan sjónvarp kom
lyrst fyrir augu almennings. Þetta furðutæki þótti í fyrstu
aðeins hæfa tæknilega háþróuðum þjóðum og vart hugsað
sent stórtækur þáttur í skemmtan eða menningu kotþjóða.