Vorið - 01.03.1959, Blaðsíða 20

16
V O R I Ð
Spád ómurinn
Jenny (15 ára)
Elin (14 ára)
Kristján frændi, (50 ára piparsv.)
Otto (stúdent, frændi þeirra)
Knútur (stúdent)
Stina (vinnukona)
Sótari, sendill og litill hundur. .
Leikurinn gerist á heimili Ellu
og Jennyar. Viðkunnanleg stofa
rneð fallegum húsgögnum, teppi á
gólfi, spegill á veggnum, sími á
borði við gluggann. Á öðru borði
ölflaska og glös. Til hægri útidyr,
til vinstri dyr inn í eldhúsið.
STÍNA (Er að vökva blóm, er með
vatnskönnu í annarri hendi,
dulu í hinni. Þegar hún þurrkar
af borðinu, finnur hún miða,
sem hún tekur og les): Sótarinn
kemur á morgun — föstudag!
(Lætur miðann á borðið). Það er
í dag, ójá — á maður að fá allt
útsvínað aftur! (Þurrkar af) —
Það er svo sem ekki vanþörf á
því, eldavélin reykir svo mikið,
að það er eins og kviknað sé í
húsinu minnst þrisvar á dag!
ELLA (kemur þjótandi inn, fleygir
nótnamöppu á borðið, lætur sig
detta niður á stól): Puh! En hvað
ég hljóp! (Lítur á úrið sitt).
Klukkan er ekki orðin fjögur!
Hvar er Jenny?
STÍNA: Hvernig á ég að vita hvar
þið alið manninn, þessir frávill-
ingar! Annars sagðist hún vera
að fara í enskutíma!
ELLA: Nú, — þá veit ég hvar hún
er! Hún er úti að telja hunda!
STÍNA (hættir að þurrka, skiln-
ingssljó á svip) Telja hunda?
ELLA (stekkur upp, dansar yfir
gólfið, klappar saman höndum)
Já, húrra! Ó — ég er svo glöð!
Ég er búin að fá 99!
STÍNA (bjánaleg): Hvað ertu búin
að fá, Ella?
ELLA: 99 hunda! (Dansar) Tra-la-
la-la! Nú vantar mig bara sótara!
STÍNA: Annað hvort er ég orðin
geggjuð, eða þið Jenny eruð
gengnar af göflunum.
ELLA (heyrir ekki): Jenny hefur
ekki fundið nema 89 hunda enn
þá, lia, ha, ha! — Það er þess
vegna sem hún er núna úti að
leita.
STÍNA (heldur áfram vinnu sinni,
önug): Ég vil ekki hlusta á svona
tal, hundar og aftur hundar,
annað heyrist ekki núna upp á