Vorið - 01.09.1959, Blaðsíða 25
VORIÐ
103
Belinda og blódrauéa blómið
Ævintýri eftir GURI KROKNES.
I fjarlægu landi bjó einu sinni
ríkur bóndi. Hann átti stóra jörð
og hafði yfir hundrað kýr og var
ríkasti bóndinn í því byggðarlagi.
Hann átti einn son, sem hét Rudi,
og hann var efnilegur drengur. —
Þegar hann var orðinn fulltíða, fór
faðirinn að líta í kringum sig eftir
konuefni handa honum, — því að á
þeim tímum réðu foreldrarnir öllu
í þeim efnum. Hann ákvað að lok-
um að fá fyrir tengdadóttur dóttir
hreppstjórans, bústna telpu og ríka,
sem hét Berta.
En bóndinn vissi ekki, að sonur
fyrir sönruleiðis, Bóthildur. —
(Didda fer.)
PRÓFESSORINN A, hum, hum,
hum, mér finnst — ungfrú
Markúsína....
MARKÚSÍNA: Ég veit hvað þér
ætlið að segja, herra prófessor.
Þér hafið ætlað að minna mig á
þann strangleika í uppeldinu,
sem við höfum orðið ásátt um.
(Lítur til ruggustólsins.) En það
er ekki alltaf að kringumstæð-
urnar leyfi að honum sé beitt.
Og Bóthildur verður helzt unnin
með kærleika. T j a 1 d i ð .
Jónína Steinþórsdóttir þýddi.
hans átti unnustu. Niðri í þorpinu
bjó fátæk stúlka, sem hét Belinda.
Hann hafði leikið sér við hana frá
bernsku þeirra, og þegar þau voru
orðin fullorðin, uppgötvuðu þau,
að þau elskuðu hvort annað. Be-
linda var einhver fegursta stúlka í
þorpinu, en hún var blind. Rudi
þótti svo vænt um hana, að hann
gat ekki án hennar verið. Og þegar
faðir hans fór að tala um Bertu við
hann, neitaði hann eindregið. Faðir
hans varð reiður og spurði, hvort
hann hefði hitt nokkra aðra, sem
stæði henni framar. Þá sagði Rudi
honum frá Belindu, og að hann
vildi ekki kvænast neinni annarri.
— Þessi fátæki ræfill, hrópaði
ríki bóndinn fokreiður. — Og svo
er hún blind.
— Eigi að síður skal hún og eng-
in önnur verða konan mín, sagði
Rudi. Og hann hélt áfram að hafa
leynifundi með Belindu.
Nokkru seinna varð feðgunum
aftur sundurorða út af gifting-
unni. Þá rauk Rudi á dyr, söðlaði
hest og reið út í skóginn. Tíminn
leið og það fór að skyggja. Þá sá
hann, að hann var orðinn villtur í
skóginum.
Rudi var ekki hræddur. Hann