Vorið - 01.12.1959, Blaðsíða 8

126
V O R I Ð
★ ★/ ólagesturinn ★ ★
1. atriði.
fVenjuleg stofa með borði, stól-
um og legubekk til hægri. Pabbi og
mamma eru ferðbúin í yfirhöfn-
um. Ari og Asa eru hjá þeim.)
ASA: Það verður leiðinlegt, þegar
biiið er að selja Búkollu.
PABBI: Já, en þið vitið vel börn,
að á jólunum eyðist meira en á
öðrum tímum ársins. Það er
ástæðan til þess, að við verðum
að selja kúna.
MAMMA: Búkollu líður vel, þar
sem hún verður. Það getum við
verið viss um.
ina. — Ég þakka fyrir mig — sagði
hann hátíðlega og hneigði sig
djúpt.
Svo gekk hann hratt niður tröpp-
urnar, greip með sér skíðin og jóla-
tréð, og settist á stóran poka, sem
lá á sleðanum.
— Já, það er satt — sagði stór-
bóndinn, — það er ýmislegt smá-
vegis þarna í pokanum, sem þú get-
ur gefið henni mömmu þinni. Hún
sér þá kannski um að skipta því.
Áður en Þór hafði gefizt tími til
að þakka fyrir, var Árni vinnu-
maður rokinn af stað.
Þór þótti sem hann yrði að veifa
ÁSA: Við skulum vona það.
MAMMA: Farið nú gætilega með
eldinn. Þegar klukkan er 4, skul-
uð þið dúka jólaborðið. Og þá
skuluð þið fá ykkur að drekka.
Kökurnar eru í bauknum í
skápnum, — þar eru h'ka brauð-
menn. Kveikið svo á kertunum
á borðinu. Þetta er aðfangadags-
kvöld. í kvöld er Jesús hjá ykk-
ur. í kvöld verður hann gestur
ykkar. Verið viss um Jsað. Ham-
ingjan veri svo með ykkur. Verið
þið sæl.
PABBI: Verið þið sæl.
til stórbóndans, og það var sannar-
lega ekki missýning: Stórbóndinn
veifaði á móti.
— Aldrei, hvorki fyrr né síðar,
liafði komið á heimilið nokkur
poki, sem hafðí svo rnargt að
geyma. Þarna var alls konar matur.
Þarna voru gjafir ýmiss konar.
Þarna var jólatrésskraut, hnetur,
appelsínur og alls konar góðgæti.
Þið getið nærri að Jiað varð
fögnuður á heimilinu. F.r það ekki
undarlegt, hvernig allt getur stund-
um snúizt til góðs, þótt illa líti út?
Þýtt H. J. M,