Vorið - 01.03.1966, Blaðsíða 14

Vorið - 01.03.1966, Blaðsíða 14
Báðum drengjunum var samt fagnað, þegar þeir komu í land, en báðir tóku því fálega. Geiri vegna sinnar venjulegu hlédrægni, en Pétur af ástæðum, sem okkur eru kunnar. Ekki vildu þeir að þeim væri fylgt heim, því að báðir höfðu nú jafnað sig eftir baðið og héldu því næst heim til sín. — Það komu gestir í skólakjallarann þetta kvöld. Pétur, sonur læknisins drap þar á dyr og með honum voru þeir Sig- urður í Sætúni og Halli á Hamri. Móðir Geira kom til dyra og þá stóðu þeir fé- lagar fyrir utan með húfurnar í hend- inni og spurðu, hvort þeir mættu tala við Geira. Jú, það var sjálfsagt. Að vörmu spori kom Geiri út og þeir heils- ast. Pétur sleppti ekki hönd hans strax, en sagði: „Ég þakka þér fyrir að þú bjargaðir mér, þú ert hetja, Geiri.“ Geiri hélt, að nú væri erindinu lokið, en svo virtist ekki vera. Það kom vand- ræðaleg þögn, en þá tók Pétur aftur til máls, rétti enn fram höndina og mælti: „Viltu fyrirgefa mér, Geiri. Það var ég og þessir drengir, sem réðust á þig í skólakjallaranum í vetur. Það var skammarlegt, þú hafðir aldrei gert okk- ur neitt. Viltu fyrirgefa okkur.“ — „Já, viltu fyrirgefa okkur,“ sögðu þeir Sigurður og Halli. Við sjáum svo mikið eftir þessu. Þú ert miklu betri drengur en við.“ „Já,“ sagði Geiri. „Ég fyrirgef ykk- ur.“ Og því til staðfestingar tókust þeir allir í hendur. Þeir voru allir svo klökkir að þeir gátu ekki sagt meira. — Þegar skólinn hófst morguninn eftir, leyndi það sér ekki, að Geiri var maður dagsins. Allir vildu snúast í kringum hann, og tala við hann, en Geiri var fátalaður að venju, en þó leyndi það sér ekki, að hann var glaður. I fyrstu frímínútunum þennan dag stóðu þeir Pétur og félagar hans fyrir utan skrifstofudyr skólastjórans og þeg- ar skólastjór.inn opnaði, báðu þeir um viðtal. Enginn vissi, hvaða erindi þeir áttu við hann, og við vitum ekki, hvað þar fór fram, en þegar þeir komu út aftur, voru þeir glaðlegir á svip og skóla- stjórinn kvaddi þá brosandi. Um kvöldið kom Pétur heirn til Geira og fékk honum umslag, og mælti: „Pabbi bað mig að færa þér þetta.“ Þegar Pétur opnaði umslagið kom innan úr því 500 króna seðill, ásamt nokkrum innilegum þakkarorðum frá læknishj ónunum. Harmes J. Magnússon. Kennarinn hafði lesið stíl Eiríks og var mjög óánægður. — Ég skil ekki, að nokkur geti skrifað stíl með svo mörgum villum, sagði hann. — Pabbi hjálpaði mér, svaraði Eiríkur. X Pétur litli var dálítið út undir sig. Dag nokk- urn sagði hann við móður sína: — Mamma, hvort viltu heldur eiga mig eða tíu þúsund krónur? — Auðvitað vil ég heldur eiga þig, drengur minn. Þú ert mér meira virði en ein milljón krónur. , — Mamma, þá getur þú eflaust lánað mér eina krónu til að kaupa ís fyrir? X — Heyrðu Oli, geturðu sagt mér hvað ég væri, ef ég sting hendinni í vasa þinn og næ frá þér krónupeningi? — Töframaður, herra kennari. 10 VORIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54

x

Vorið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vorið
https://timarit.is/publication/378

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.