Vorið - 01.03.1966, Blaðsíða 38

EVERT: Það er ekki víst, aÖ það séu
menn héðan úr byggðinni. Menn, sem
sigla um sjóinn, kasta oft tómum flösk-
um í sjóinn, og svo halda þeir, að þær
geti ekki orðið neinum að meini. Þeir
hugsa ekki út í það, að tómar flöskur
fljóta til lands.
IVAR (þegar búið er að binda um fót-
inn): Jæja, þá er þetta nú búið. Nú
skulum við reyna að hitta lækninn að
máli. Fyrst skulum við heyra, hvað
umsjónarmaðurinn segir. (ívar og
Evert leiða Aka út af sviðinu. Eftir-
farandi fjögur samtöl heyrast að
utan):
UMSJÓNARMAÐURINN: Jæja, þarna
er þá sjúklingurinn. Þetta er prýði-
lega bundið um fótinn.
ÍVAR: En sárið var dýpra en ég hélt,
svo að við verðum að fara með hann
til læknisins.
UMSJÓNARMAÐURINN: Já, það á
maður alltaf að gera. Farið með hann
inn í bílinn minn. Svo skal ég aka hon-
um til læknisins eftir fáeinar mín-
útur.
ÍVAR: Það var nú fínt. Er það þessi
græni bíll?
(Eftir nokkrar sekúndur koma þeir
ívar og Ellert inn).
ÍVAR: Það þyrfti að gera eitthvað til
að koma í veg fyr.ir svona hirðuleysi,
að henda flöskum hér og þar.
ÓLAFUR: Já, það er satt. Það er hættu-
legur sóðaskapur að kasta flöskum
frá sér úti í náttúrunni, þar sem dýr
eða menn geta skaðað sig á þeim. Það
verður eitthvað að gera til að koma
þessu í lag. Ég sting upp á, að við
stofnum félag.
HINIR: Bravó! Húrra!
ÓLAFUR (Notar stein, sem fundar-
hamar): Er þetta þá samþykkt af öll-
um?
ALLIR: Já.
ÓLAFUR: Hvað á félagið að heita?
PALLI: Strandlögreglan.
SVEINN: Við eigum ekki að vera nein
lögregla. Við eigum bara að halda
uppi reglu. Ég sting upp á að v.ið köll-
um félagið Hinn góði vilji.
EVERT: Hinn góði vilji. Það er allt of
hátíðlegt.
ÓLAFUR: Ég sting upp á að það verði
kallað „Strandverðirnir“.
ALLIR: Það er fínt. Húrra!
ÓLAFUR: Fallast allir á mína tillögu?
ALLIR: Já.
ÓLAFUR: Ég heyri, að mín tillaga hefur
sigrað (ber í borðið). Þá verðum við
að semja lög. Fyrsta grein á að hljóða
þannig: — Allir góðir drengir eru
hlutgengir félagar.
PALLI: Eiga telpur ekki að fá að vera
með? (Hlátur). Þær eru ekki hirðu-
samari en drengirnir.
OLAFUR: Það er hverju orði sannara,
en telpur geta ekki verið strandverðir.
BENGT: Þær geta stofnað sitt eigið
félag. Það lendir allt í vitleysu, ef
stelpur eiga að vera með í þessu fé-
lagi.
ÓLAFUR: Er lagagreinin samþykkt?
ALLIR: Já.
ÓLAFUR (Högg): 3. grein: Enginn má
nota tóbak.
ÍVAR: Er það nauðsynlegt að setja
þetta í lögin?
SVEINN: Þú ert nú sj álfur lifandi sönn-
un þess.
34 VORIÐ