Vorið - 01.06.1966, Blaðsíða 18

stiginn var settur út. Þar kvaddi ég Gljá-
faxa með innilegri þökk og hrifningu
fyrir þessa síðustu himnaför.
Þarna sá ég bílinn minn, Þ 994, ásamt
eldri bróður mínur, Guðmundi, sem
kominn var til að sækja mig. Eftir
stundar dvöl á Kópaskeri, hjá kunningj-
um og vinum, héldum við af stað.
Þegar ég nam staðar, á hlaðinu heima,
þar sem öllum leið vel, fannst mér þetta
ferðalag — frá upphafi til enda — hafa
verið eins og heillandi draumur. Svo
lengi, sem ég lifi, mun það veita mér un-
að ogyl að reika umþær minningaslóðir.
Að lokum v.il ég svo þakka — af heil-
um hug — öllum, sem leiðbeindu mér og
skemmtu, á ferðalaginu, og þá fyrst og
fremst fj ölskyldunum á Hverfisgötu 28
og Bakkagerði 15, Reykjavík, ásamt
Agli og Margréti, Eyrarlandsvegi 12,
Akureyri. Síðast en ekki sízt vil ég svo
þakka Flugfélagi íslands og ritstjórum
Vorsins, fyrir frumkvæðið og þann
höfðingsskap þeirra, sem varð til þess,
að ég lifði þetta yndislega ævintýri.
Beztu óskir.
Austara-Landi í Oxarfirði, 12. sept. 1965
Guðný Anna Theodórsdóttir.
X
Bóndi nokkur kallaði lögfræðinginn asna,
þegar hann mætti fyrir réttinum, og skrifarinn
sektaði hann samstundis. Bóndinn lagði pen-
ingana á borðið og spurði:
— Er einnig lögbrot að kalla asna lögfræð-
ing?
— Nei, það varðar ekki við lög, svaraði
skrifarinn.
Þá sneri bóndinn sér að lögfræðingnum og
sagði:
— Verið þér sælir — herra lögfræðingur.
X
— Hvers vegna hefur hann pabbi svona lítið
hár, mamma?
— Af því að hann hugsar svo mikið, drengur
minn.
— En hvers vegna hefur þú þá svona mikið
hár?
H J Á SPÁKONUNNI
Drengur og stúlka eiga að leika þennan leik. Ei”
af telpunum klæðir sig eins og gömul kona eða ZÍ9'
aunakerling og drengirnir, sem ekki þekkja leikint
koma inn einn og einn í einu. Þegar drengurinn kemuo
segir sfulkan: „Þú vilf lúta spú fyrir þér, Árni Guð'
mundsson?" Þú vilt kannski fú að vita nafnið ú tilvon'
andi konu þinni?"
„Gottf Réttu mér hönd þína." Spúkonan skoðar nU
hönd hans núkvæmlega og tautar eitthvað fyrir munn'
sér ú meðan.
„Ég sé — jú, ég sé —- greinilega, að væntanleg0
konan þín heitir ú sínum tíma — ja — biddu nú vi®-
— Jú — hún mun heita — frú Guðmundsson."