Bjarmi - 01.01.1909, Blaðsíða 5

BJARMI
' - KRISTILEGT HEIMILISBLAÐ =
III. árg. | Iteykjiivík, 1. jan. 1909. i. tm.
y>Án mín megnið pér eklcertv. Jóh. 15, 5.
Gleðileg’t nýár.
»í Jesú nafni áfram enn
með ári nýju, kristnir menn«.
Vér höfum nú, kæru lesendur og
vinir, sungið þessa áminningu sálma-
skáldsins nú við áramótin. Nú skul-
um vér gjöra liana að kjörorði voru
á komandi árinu.
Ál'ram í Jesú nafni — hvað þýðir
það?
Það þýðir það, að vér eigum að
reka erindi Krists með hans kratti
og engu öðru, minnugir þessara orða
hans sjálfs: »Án mín megnið þér
ekkert«.
Og livað er þá kraftur Krists?
Kraftur Krists er »krafturinn frá
hæðum«, sem hann lol’aði að senda
lærisveinum sínum.
Það er guðs heilagi andi.
Og livernig fáum vér hann? Vér
fáum hann, eins og öll önnur sannar-
leg andleg gæði, með því að biðja
vorn himneska föður í Jesú nafni að
gefa oss hann.
Guðs andi fræðir oss um alt, sem
vér þurfum að vita og trúa oss til
sáluhjálpar og styrkir oss til að hreyta
eftir Kristi.
Hann einn gefur oss sanna trú á
Krist, og af trúnni sprelta ávextirnir,
eftirbreytnin, því ef vér trúum því, að
Kristur sé fyrir oss dáinn til að veita
oss fyrirgefningu allra vorra synda og
edíft Hl, að enginn komist til loðursins,
nema fyrir hann, þá elskum vér hann
líka og sú elska knýr oss til að réka
erindi hans, stj'ðja málefni lians af
allri sálu og öllum hugajþá gefst oss
kraftur til að halda hans boðorð.
Og boðorð lians verða þá ekki þung.
Hann vill, að vér leggjum meira
en áðum í sölurnar, málefni hans til
eflingar. Sæll er sá, sem gelur fagn-
andi lagf fram alt, sem guð lielir
gefið honum, til að efla ríki Krists
meðal þjóðar vorrar.
Vér ernm að reka erindi Jesú með
blaði voru. Hann hefir kallað oss
til þess. Áfram þá i hans nafni, í
trúnni á kraft lians. Vökumogbiðj-
um um kraftinn af hæðum til að
fræða oss og styrkja til sérhvers góðs
verks.
Blessun guðs komi yfir sérhvern
þann, fjær og nær, sem liefir stutt
blað vorl á liðna árinu i orði eða
verki.
Áfram i Jesú nafni, kristnu vinir!
»Sé hann með oss, ekkert er
ótlalegt — þá sigrum vér«.
'V'inarkveðja.
Hví horíir þú svo vonlaus fram áveginn,
vinur minn, viö pessi áramót?
Ó, eg vildi gcla gert pig feginn,
geta ráðiö á pví meini bót.
Gat pá ekkert glatl pig nú um jólin,
gaztu elcki sagt með bros á kinn,
líkt og börnin: Bráðum hækkar sólin,
bráðum lengist aftur dagurinn.