Bjarmi - 15.05.1909, Blaðsíða 6

86
B A J R M I.
ura, og því síöur af ástæðulausum ógn-
unum um „háðung og hnekki".
ísafold hefir maklega svarað ávarpinu.
Fríkirkjumálið. Loks er þó komið
svo að neðri deild alþingis samþykti 5.
þ. m. svo hljóðandi þingsályktunartillögu
með öllum atkvæðum gegn 4:
„Neðri deild alþingis skorar á lands-
stjórnina að leggja fyrir alþingi frum-
varp til iaga um aðskilnað ríkis og
kirkju“.
Rúmsins vegna verðum vór að sleppa
nefndarálitinu í þessu máli, enda hafa
sum blöðin þegar flutt það. Þar er
margt vel sagt, þótt hitt sé meira en
satt, sem einn háttv. nefndarmaður,
prófastur Húnvetninga, tók fram við
nmræðurnar, að lítil sanngirni mæli
með því að láta fé það, sem kristinni
kirkju hefir verið gefið, skiftast meðal
allra trúarflokka í landinu, þannig að
mormónar, spiritistar, únítarar o. s. frv.
gætu allir fengið sinn hlut.
Liiusn frá prestskap hefir fengið
síra Eyjólfur Jónsson í Árnesi.
Prestastefnan á Pingvelli. Þar
verður rætt um játningahaft og kenn-
ingarfrelsi, kristindómskenslu ungmenna,
undirbúning prestaefna og nýjar kröfur
með nýjum tímum, kirkjuþing og til-
lögur um aðskilnað ríkis og kirkju,
uppsagnarvald safnaða og sitthvað fleira
eftir því sem tíminn endist til.
(N. Khl.)
»liroslegt« þykir N. Kbl. að nokkur
skuli dirfast að láta óánægju sína í ijósi
út af Jahve-nafninu i biblíuþýðingunni
nýju. Þeim þótti það einnig broslegt á
sinni tið forgöngumönnum skynsemis-
stefnunnar eldri, að margir íslendingar
kunnu ekki við að syngja: „Ó Guð,
Jehóva, Júpiter". — I vísindalegu máli
og heimspekiiegum hugleiðingum skiftir
minstu frá sjónarmiði trúarinnar hvort
höfð eru innlend eða útlend nöfn á guð
dóminum, en í Guðs orði er alt öðru
máli að gegna, — jafnvel þótt ekki
væri ástæða til að ætia jafnframt að
verið só að smeygja kreddum kritikinn-
ar inn í sjálfa biblíuna. — Mikið að
þeir skyldu ekki einnig taka nafnið
Elohim fyrir Guðs nafnið, þá hefði þó
„Elohistanum" og „Jahvistanum" verið
gert jafn hátt undir höfði.
Það má mikið vera, ef ekki þarf ann-
að en „brosa" til þess að trúhneigðum
mönnum vor á meðal verði eins Ijúft
að segja: „Jahve er minn hirðir". —
„Hjá þér, Jahve, leita eg hælis". —
„Jahve er vígi lífs míns“. — „Til þín,
Jahve, hrópa eg“ (Sálm. 23,1 — 31,1
— 27,1 — 23,1) eins og: „Drottinn
er minn hirðir". — ......... „Til þín,
Drottinn, hrópa eg“. — Hitt er senni-
legra, að margir hugsi líkt og góðkunn-
ur öldungur í höfuðstaðnum sagði ný-
lega: „Eg hefi ungur lært að segja
Drottinn, og ætia að halda því áfram
til dauðans". — „Rétta þýðingu" biblí-
unnar eiga fleiri þjóðir en Islendingar,
og munu þær þó teljandi alþýðuútgáfur
biblíunnar þar sem Jahve-nafninu er
haldið.---------Harla er það óviðfeidið
að yfirmaður kirkju vorrar skuli varpa
alment fram ljótum stóryrðum um
„óvandaða menn, sem borið hafi róg og
lygar í biblíufélagið brezka", að þeim,
sem óánægðir eru með Jahve-nafnið,
nær væri að nefna full nöfn, ef satt er,
svo að grunur falli ekki á saklausa menn.
Norðurland rœðir trúinál oftar
en hin blöðin, en „margt er skrítið" í
þeirri „harmoníu", enda þótt þjóðskáldið
nyrðra sé þar oft á ferð. — M. J. þýðir
t. d. 17. i. m. skammagrein um þá,
sem kenni það, að óskírð börn glatist,
og aftan við það er hnýtt mjög ástæðu-
lausurn uppnefnum á Torrey og Spur-
geon, þeir kallaðir „helvítis kennimenn".
— M. J. er þó svo sanngjarn að bæta
því við, að þetta komi oss íslendingum
lítt við; en þá var óþarfi að fara með
dylgjur um að Gerharði-hugvekjur og
trúboðarnir íslenzku útlisti útskúfunar-
kenninguna á líkan hátt; þár eð það
eru hrein og bein ósannindi að því er
að minsta kosti fiesta „trúboðana*
snertir.
I næsta blaði, 24. f. m. skrifar sami
um „Únítara meðal Vestur-íslendinga",
og er þá opinskárri en forgöngumenn
nýju stefnunnar eru oftast nær. — Hann
segir meðal annars: „Stefna þeirra (þ.
e. Únitara) er stefna allra kiistinna há-
skóla nú á dögum, og allra, eða því nær
allra frjálslyndra skynsemdarmanna". —
„Flestir hér heima eiga langt í ]and til