Bjarmi - 15.11.1909, Blaðsíða 1
BJARMI
KRISTILEGT HEIMILISBLAÐ
III. arg.
RéyltjaTik, 15. móy. 1909.
23.
vSagði ég pér ckki, að ef pú trgðir, mundir pú sjá guðs dýrða. Jóli. 11, 40.
Trú, gáfur, lærdómur.
Þegar einhver deyr, sem liefir eflir
sig látið frábært andlegt afreksverk,
þá er það vanalega eignað því, að
hann liaíi verið frábær að gáfum og
lœrdómi, en tniar hans er að engu
getið. —
Nú eru víst fleslir á einu máli um
það, að séia Hallgrímur Pétursson
liafi verið hezta og andríkasta sálma-
skáldið, sem við höfum nokkurn tíma
haft.
Var hann þá gáfaðri eða lærðari
en önnur sálmaskáld vor fyr og síðar?
Ef liin áður nefnda. algenga skoð-
un er rétl, þá hefði svo áll að vera.
Og gáfaður hefir hann verið og
vel lærður á sínum tíma — það er
áreiðanlegl. En — - ekki eru ylir-
burðir hans fólgnir í því einu.
Þeir, sem Passíusálmar hans cru
kunnir og kærir, munu hafa fundið,
að andríki og kraftur þessa skálds
er fólginn í innilegri og sterkri kristi-
legri trú.
Og þess vegna — einmilt vegna
þess - sér hann svo margt glöggara en
hin sálmaskáldin; trúarsjón lians er
svo miklu skarpari.
Ekkert af sálmaskáldum vorum
lýsir því eins eftirminniléga eins og'
hann, að frelsari vor fórnaði sjálfum
sér, til þess að hver, sem á hann trúir,
liafi eilíft líf. —
»Sælan mig fyrir trúna tel eg,
hún tekur svo drotlins benjum á«,
kveður hann.
Ekkert af sálmaskáldum vorum
hefir eins rétlan og glöggan skilning
á mennlegu eðli, eins og liann. Hann
finnur alla hina sömu kosli og galla
hjá samtíðarmönnum sínum, eins og
hjá Gyðingunum fornu, sama fjand-
skapinn gegn Kristi, en þó sömu
þörfina á friðþæging lians, og sama
kærleikann, en jafnframt sama hreyzlc*
leikann, hjá vinum Kilists.
En glöggskygn er hann þó sérstak-
lcga á alla þá slaði í gamla testa-
mentinu, sem fyrirmynda viðhurðina
í guðspjallasögunní. Trú hans á
frelsarann er svo sterk og lieit, að
hún lýkur upp fyrir honum ritning-
nnum.
Hvergi er skáldið andrikara en
þar sem fyrirmyndanirnar og upp-
fyllingin falla saman fyrir trúarsjón
lians, eins og t. d. í 30., 31., 47. og
sérstaklega 48, sálminum, um siðúsár
Krists. Þar tekur hver fyrirmyndan-
in og uppfyllingin við af aimari, það
er eins og kraftur hans tvöíaldist,
þegar hann kemur augaá fyrirmyndan-
irnar; þær verða honum efni i lijart-
næmustu og fegurstu versin; þær ljúka
upp fyrir honum fjárhirzlum guðs
ríkis. —
Það er þessi trúarsjón séra Hall-
gríms, sem gerði hann bezta og and-
ríkasla sálmaskáldið, sem við höfum
átt. Það er trúin, sterk og innileg
trú, sem styrkir og eflir alla með-
fædda hælileika og gerir allan lær-
dóm verulega arðbæran.
Það sýnir sagan og reynslan.