Bjarmi - 01.01.1927, Blaðsíða 16

12
B J A H M 1
t'r..............-..-.....
Hvaðanæfa.
^ . .........4
Prestahugvekjurnar nýju,—
Ritdóraar um pær liafa þegar komið í ýms-
um blöðum. Mun sá vekja mesta eftirtekt,
sem piófessor Sig. Ncrdal skrifaði um
þær í tímaritið Vaka. Segir hann, að þær
beri vott um aö islenzka kirkjan vinni
ágætlega að því að halda trúarlífinu »í
skynsamlegum skefjum«. Pær flytji engar
öfgar. »Andskotinn er livergi nefndur á
nafn fremur en í Viðeyjarsálmabókinni«.
»Æðstu kröfum kristindómsins er held-
ur ekki haldið að mönnum«. wEnginn
þarf að fælast frá að hafa þessar hug-
vekjur til kvöldlesturs fyrir þvi, að þær
muni halda vöku fyrir honum«. —
Honum þylcir þær auðsjáanlega litt vekj-
andi, og býst jafnvel við að prestar sjeu því
ókunnugri en aðrir, hvað fólkið trúir litlu
og því sjeu þeir »svo rólegir«.
En hvað mundi hann og aðrir, sem
svipað hugsa, segja um ákveðnar trúvakn-
ingaræður? Ætli þá yrði ekki fljótlega
varaö við »ofstæki og öfgum«? Hann
heldur að besta umbótaráðið sje að
prestaefnin fengju »meiri sálarfræðis-
mentun og minna af kennisetningum«. —
Man jeg ekki að neinn hafi fyr kvartað
yfir því aö prestaefni vor fengju ofmikiö
af kennisetningum hjá nýguðfræðinni. Og
engin man jeg þess dæmi úr kirkjusög-
unni fyr eða síðar, að áhrifamestu trú-
vakningamenn hafi slept því, sem alment
er kallað kennisetningar. Auðvitað er sál-
fræðismentun ágæt, en hún ein veitir
ekki eldlegan áhuga til trúarvakninga.
Bjargföst friðþægingartrú og bænarlíf var
og verður þungamiðjan í þeim efnum.
T a g o r e, indverska skáldið víðfræga,
var á ferð um Norðurlönd í sumar, sem
leið. Var honum tekið með mikilli við-
höfn og blaðamcnn voru á hælum lians,
eins og gengur. Dagblöð vor hafa getið
um hvað þungyrtur hann var um vjela-
menningu og auðæfafikn hvitra manna,
en margl bar auðvitað fleira á góma.
»Lífið í Norðurálfuuni er aðal-þrösk-
uldur fyrir útbreiðslu kristindómsins ut-
an álfunnar. Ókristnar þjóðir bera boð-
skap kristniboðanna saman við ástandið
i Norðurálfunni, og verða svo tortrygnara,
sagði Tagore meðal annars við blaða-
mann frá »Svenska Morgonbladet«,
Tagore hefir ekki tekið kristna trú, og
því mun blaðamanninum hafa verið for-
vitni á að heyra skoðun hans á Sadhu
Suudar Singh. Tagore svaraði: »S. S. S. er
heiðarlegur1) og starfsamur maður. En
kunnari mun hann vera í Norðurálfunni
en á Indlandi. Indlandersvo stórt. Minsta
kosti er hann lílt kunnur almenningi i
Bengal (í Suður-Indlandi), enda er hann
frá Pandsjab (í Norður-Indlandi)«.
Blaðamaöurinn spurði þá Tagore um
Annie Besant og hinn nýja Messias liennar
(Iírishnamurti). Tagore svaraði, að sjer
virtust hugmyndir frú Besant fjarri lagi,
og bætti við: »Að taka með sjer ungan
mann land úr landi3), auglýsa hann
(gjöre reklame for ham) og vona að
Jesús Kristur opinberist síðan í honum,
er svo ólikt framkomu Krists í jarðlífi
hans, að jeg verð nærri að kalla þá
hugsun glæp gagnvart tign hans. Pað,
sein að ofan kemur, kemur ekki með
miklu yfirlæti og auglýsinga-skrumi. Pað
kemur kyrlátlega, eins og Jesús kom til
Iærisveina sinna, og frá þessari látlausu
byrjun þróast það við þaun kraft, sem
alt gott kemur frá og heimurinn þarfnast
harla mjög á vorum dögum«.
(íslenskað úr norska bl. »Kineseren« 12. scpt. þ. á.).
1) Jesúitar hafa reynt aö bera bripöur á þaö.
2) Pau Annie Kesant og Krishoamurti hafa verið
i feröalögum i suinar.
Til kristniboðs hefir Trúboðsfjelag
kvenna í Rvik tekið á móti þessum gjöf-
um: 100 kr. frá frú Elinu Jónatansdóttur
Rvík. 15 kr. frá frú Sigriði Narfadóttur
Gullberast. — Gjafir á sóknaruefnda-
fundi 20. okt. 132 kr. 35 au. — Úr kirkju-
baukunum 54 kr.
»Tii minningar um Maríu Magdalenu«
80 kr, frá Sigriði Thorarensen 10 kr.
Hjartans þakkir fyrir gjafirnar.
Ingileif A. Sigurðsson.
Til kristniboðs aíhent Bjarma: I. S.
Hafnarfirði 20 kr., Vjelstjóri 20+40 kr.,
N. N. 5 kr., G. G. Akranesi 15 kr., J. M.
Bakkagerði 3,30 kr., sra Björn Stefánsson
10 kr.
Útgefaudi: Slgnrhjörn Á. Gfslason.
Prentsmiðjan Gutenberg.