Bjarmi - 15.01.1927, Blaðsíða 5

B J A R M I
17
og þannig einnig frá himninum niður
til jötunnar, og þá sjáum vjer himin-
inn opinn yfir hinu lága.
Vjer sjáum barnid, og vjer sjáum
Droitin í himneskri dýrð. Þannig á
jólatrú vor að vaxa, svo að vjer ná-
um vaxtarhæð trúarinnar, eins og
Stefán, er hann horfist í augu við
dauðann, en horfir um leið inn í
himininn og segir: »Sjá, jeg sje himn-
ana opna og mannssoninn standa til
hægri handar Guði«.
Svo hátt náði trú hans, af því hann
hafði lært að beygja sig fyrir Drotni.
þannig eigum vjer að vaxa í trú
vorri. En beygjum oss þá niður að
jötunni, þá munum vjer geta horft
inu í himininn.
Það er jólabæn mín, að allir þeir,
sem á þessum jólum horfa á hið
erfiða, megi horfa á barnið í jötunni,
hugsa um hann, sem gerðist fátækur,
til þess að vjer mættum auðgast af
fátækt hans, og að þeir megi þá fá
kraft til þess að horfa inn í himin-
inn og vænta allrar blessunar frá Guði.
Guði sje lof fyrir jólin. Guði sje
lof fyrir gjöfina. Guð láti oss ávalt
kannast við hana fyrir mönnunum.
það slokknar á jólaljósunum á jóla-
trjenu. það kemur sú stund, að Iífsljós
vort brennur út. Ó, að vjer þá getum
horft inn í dýrðarhiminn, að þá
megi birla jólanna Ijóma í kringum
oss, og að þá megi þessi jólabæn,
þessi bæn hins deyjandi píslarvotts
vera í bjarta voru: »Drottinn Jesú,
meðtak þú anda minn«.
Pá komum vjer heim til jólanna,
hcim til Jesú, og heyrum hann segja:
»Þú kannaðist við mig fyrir mönn-
unum, og nú kannast jeg við þig
fyrir föður mínum«.
Pá eigum vjer eilífa jólagleöi.
Amen.
Áramótin.
Árdagsljómi unaðsfagur
upprennandi nýársdagur
gullmálmskírum guðarúnum
geislum stafar alheims tjald.
Vakið! vakið! voldugt kallar,
vakið! vakið! þjóðir allar
helga nema himinfræði,
hæstan prísa Ijóss alvald.
Hver sem fyrst á fætur standi,
fagni munnur, hönd og andi,
nýjar þakka nýárs gáfur
náðarborði Drottins af,
mannleg hönd þó mjer að rjetti,
máttarhöndin Guðs til setti,
hulið afl sem elur, fæðir
orm i dufti lágt er svaf.
Kærleiks boðorð kent oss hefur,
kraftana og viljann gefur,
ef vjer sinnum, ei mótstöndum
andans góðu hræringum:
eftir Jesú orðum breyta,
eflir hans fótsporum leita,
eftir hnossi örugt keppa
eftir fyrirheitunum.
Auðmjúk bæn og örugg trúin
alvarlega’ í hæðir snúin
lof og þökk með orði’ og anda,
af öllu hjarta sje í dag;
biðjum hann það blítt meðtaka,
biðjum hann oss yfir vaka,
felum honum öll vor efni:
iðju, líf og sál, í dag.
Alt það góða er frá honum,
elskum hann og til hans vonum,
ótal ráð því hann til hefur
hreldra manna’ að gleðja lund;
nýjan vott um náð hans hreina
með nýju ári fáum reyna,
nýtt líf með oss náð sú glæði
ný og fersk á hverri stund.