Bjarmi - 01.06.1927, Page 1

BJARMI
=== KRISTILEGT HEIMILISBLAÐ =
XXI. árg. Reykjavík, 1. júní 1927. 16. tbl.
„Hver er sá, sem slgrar heiminn, nema sá, sem trúir, að Jesús sje (I. ]óh. 5., 5). sonur Guðs“
Hvað Yirðist yður um Krist?
Hvers son er hann?
(Framh.)
Textafræðingar höfðu veitt því
eftirtekt fyrir löngu, að önnur sýr-
lensk þýðing (»Cúretons«-handritið)
og nokkrar gamlar latneskar þýð-
ingar, hlutu að hafa verið gerðar
eftir grískum texta með þessu orða-
lagi í Matt. 1., 16: »Jakob átti Jósef,
María mey, honum heitin, átti
Jesúm, er kallast Kristur«. — Slíkt
grfskt handril hefir og fundist; er
það auðkent með raðtölunni 346 hjá
textafræðingum1). Slikt griskt hand-
rit hefir þýðandi sýrlenska handrits-
ins (sýrus sýnaíticus) haft fyrir sjer,
og munurinn sá einn, að orðið Jósef
er ritað tvisvar í því sýrienska. Af-
leiðing þess var svo sú, að í síðara
skiftið varð »Jósef« frumlag sagnar-
innar »átti« 1
Með öðrum orðum: Prófessor Griitz-
macher ætlar að sýrlenski þýðandinn
hafi af vangá tvíritað sama orðið
(Jósef). Eru slíkai tvíritanir all-tiðar
í fornritum.
1) Petta gríska handrit er frá 12. öld,
var keypt frá Gallipoli árið 1606 og vand-
lega rannsakað fyrir löngu (um 1860).
Ilekið hefl jeg mig á að textafræðingar
nefna 3 önnur gríslc handrit, öll frá 12.
öld, með sömu grisku orðunum i þessu
versi, þótt ekkert peirra segi: »Jósef átti
Jesúm«,
Grutzmacher telur það hlutdræga
visindamensku i meira lagi, að nota
slíka tvirilun í þessu versi, til að telja
fólki, er engin tök hefir á sjálfstæðri
rannsókn, trú um, að í því felist
nokkur snefill af sönnun fyrir að
frumhandrit Matteusarguðspjalls segi,
að Jósef hafi átt Jesúm.
Ennfremur vekur hann eftirtekt á,
að gríska handritið nr. 346 og þýð-
ingarnar, sem eftir því hafi verið
gerðar (2 sýrlenskar og nokkrar forn-
latneskar) styðji »meyjarfæðinguna«
frekar en almennu grísku handritin,
sem áreiðanlegust eru talin. Má i því
efni minna á það, sem sagt er hjer
að framan um »Cúretons«-handritið.
Þau eru sammála um að kalla Jósef
ekki mann Maríu, nje hana konu
hans i Matt. 1. kap. — En svo bæt-
ist samt ný mótsögn við i Sýnai-
handritinu, sem þeir Gunnar og
Benjamín hafa víst enga hugmynd
um, úr því að þeir segja ekki frá þvi.
í 21. versinu stendur sem sje: »Hún
skal fæða þjer son«, og úr 25. v. er
slept orðunum: »og hann kendi
hennar ekki«. En aftur stendur þar:
»hún ól honum son«. — 18. versið
er aftur svo í þessu sama handriti,
(sbr. enska þýðingu mrs. Lewis):
»María, móðir hans, var föstnuð Jósef,
en áður en þau höfðu komið nálægt
hvort öðru, reyndist hún þunguð af
heilögum anda«. — 22. og 23. versið
um að mey muni son ala, er og al-
vel óbreytt.