Bjarmi - 01.06.1927, Blaðsíða 3

B J A R M I
119
stjórnarárum Heródesar (Matt. 2, 1.
13; Lúk. 1, 5.). 2. Hann er getinn af
heilögum anda (Matt. 1, 18. 20, Lúk.
1,35.). 3. Móðir hans var mey (Matt.
1, 18, 20; Lúk. 1, 27. 34.). 4. Hún
er heitmey Jósefs (Matt. 1, 18. Lúk.
1. 27; 2, 5.). 5. Jósef er af ætt Davíðs.
(Matt. 1., 20; Lúk. 1., 27; 2., 4.).
6. Jesús fæddist í Betlehem (Matt. 2,1;
Lúk. 2, 4—6.). 7. Fyrir guðlega til-
hlutan er hann nefndur Jesús. (Matt.
1, 21; Lúk. 1. 31.). 8. Hann er kall-
aður frelsari. (Matt. 1, 21; Lúk. 2,
11.). 9. Jósef var kunnugt ástand
Marfu og gekk barni hennar í föður
stað. (Matt., 18-20. 24, 25; Lúk. 2,
5. o. s. frv.). 10. Fæðing Jesú er
fyrirfram boðuð ó yflrnáttúrlegan
hátt. (Matt. 1. 20,21; Lúk. 1, 26-28.).
11. Jesús ólst upp í Nasaret. (Matt,
2, 23; Lúk, 2, 39. o. s. frv.).
Vantrúnni mundi þykja það bæri-
legur fengur, ef hún fyndi 2 »gömul
handrit«, gagnstæð bibliunni, með
öðru eins samræmi.
2. »Ættartölurnar hjá Lúk. og Matt.
rekast á« er önnur mótbáran. —
Ekki er þvf að neita, að mörgum
hafl þótt erfitt að samrýma þær. T. d.
I Matt. 1, 16.: »Jakob gat Jósef«, en
í Lúk. 3. 30, er Jósef sagður sonur
Eli. Margl fleira er erfitt að útskýra
I ættartölunum, sem er harla eðlilegt,
af því að Gyðingar röktu ekki ættar-
tölur á sama veg og tíðkast hjá oss.
Fóstursonur eða kjörsonur eignast
ætt fóstra sfns að lögum, og þegar
hræður áttu sömu konu, hver á eftir
öðrum, sem títt bar við, voru öll börn-
in lögskráð sem börn elsta bróðurins.
í*á er ekki ótítt hjá Gyðingum að
sleppa ættliðum úr ættartölum, ef aðal-
röðin helst. Þannig er í Esra 7, 3.
slept 6 ættliöum (sbr. I. Kron. 6, 7),
og úr æltarlölunni hjá Matt. slept
nöfnum 4 konunga, og vafalaust
mörgum fleiri nöfnum eftir herleið-
inguna, því að ekki eru taldir þar nema
14 liðir í 600 ár. - Orðin »gat« og
»sonur« i ættartölunum eru að vorri
málvenjn í mótsögn við slfkar úrfell-
ingar, en ekki að málvenju Gyðinga.
Er þeim báðum orðum því slept i ætt-
artölunum i Matt. og Lúk. i »20. aldar
þýðingunni« ensku, og mannanöfnin
ein talin í röö. — Alveg eins gæti
verið að nöfnum sje slept úr ættar-
tölunni hjá Lúkas, eða þá að Jósef
hafi tekið arf eftir Elí, og gat þá sá
Elí vel verið faðir Maríu, eins og
gamlar sagnir herma. Naumast mun
það rjett, sem ýmsir ætla, að Matt.
hafí rakið æltartöluna til að sanna,
að Jesús væri »sonur Daviðs«. Þess
verður sem sje hvergi vart i guð-
spjöllunum að Gyðingar hafl efast
um það. Eftir þeirra ættfræðiskiln-
ingi var hann það, hver sem faðir
hans var, úr þvl að Jósef, afkom-
andi Daviðs, gekk honum að öllu i
föðurstað. Ættartalan hjá Matt. mun
öllu fremur vera sem ágrip og speg-
ill af sögu Gyðinga frá Abraham til
Krists, og þvi teknir jafn margir ætt-
liðir til að tákna hvert aðal timabil.
Matt. segir (í 1, 17.) að 14 ættliöir
fylgi hverju fímabili, en þá verður
að telja Maríu með i siðasta flokk
svo að ættliðirnir verði 14. Óvenju-
legt er það að visu i ættartölum Gyö-
inga að telja konur, og því rekja þeir
báðir, Matt. og Lúkas ættina gegn
um Jósef. Matt. nefnir samt nokkrar
konur í ættartölunni og hefir vafa-
laust ákveðinn tilgang, sem samtiða-
fólki hans hefir betur skilist en nú-
timainönnum. Hefir mjög verið um
það deilt, en sennilega hefir hugsun
hans verið eitthvað á þessa leið:
Búast má við að ýmsir Gyðingar
(þeim var guðspj. fyrst ætlað) vilji
ekki trúa því sem hjer verður sagt