Bjarmi - 15.06.1927, Blaðsíða 9

B J A R M I
133
arrert. En nú skiljum vjer það með
skynsemi vorri, hvað sem hjarta-
skilningum líður, að velgerðir Guðs
hafa ekkert rýrnað við það, að vjer
gleymdum þeim. Miskunn hans er
einnig óumbreytanleg; hún er óháð
oss og voru hverflyndi og vanþakk-
læti og gleymni. »Þó að vjer reyn-
umst ótrúir, þá er hann samt trúr;
sjálfum sjer getur hann ekki afneitað«.
það er að eins ekki svo auðvelt, að
koma miskuninni fram við þá, er
ekki hafa sinnu á að veita henni
viðtöku. Er nú einhver skilur fagn-
aðarboðskapinn um miskunn Guðs
með höfðinu og þrá vaknar við það
í honum að skilja hann einnig með
hjartanu, þá er gott fyrir hann að
vita, að til er sá. sem getur sannfært
einnig hjartað til fulis um hina full-
tryggu miskunn Guðs, ef að öðrum
tekst það ekki. Jeg þarf ekki að
nefna nafn hans hjer og geri það þó.
Jesús Kristur sannfærir hvern þann
um miskunn Guðs, sem einarðlega
og staðfastlega og með hjartans þrá
virðir hann, Jesú, fyrir sjer.
Og þegar vjer erum sannfærð um
miskunnsemi Guðs, hvað er þá eðli-
legra en að gleði vor og innileg
þakklætistilflnning komi oss til þess
að bjóða Guði likami vora að lifandi,
heilagri og honum þóknarlegri fórn;
m. ö. o. sýnum það í lífi voru, að
vjer tökum Jesú Krist trúanlegan,
er hann fræðir oss um, hvað vjer
verðum að læra og taka þegar í
þessu lífi ákveðnum og jafnvel stór-
miklum framförum í, ef að vjer eig-
um að vera hæfir fyrir eilífa lífið.
Með þessu móti sýnum vjer best, að
vjer kunnum að meta Guðs tak-
markalausu miskunnsemi, á sama
hátt eins og vjer endurgjöldum ást
mannlegs góðs föður með því að
ástunda vilja hans, sem er fullur af
speki.
Og þetta er »skynsamleg guðsdýrk-
un af vorri hendi«. því að í fyrsta
lagi er Guði það kærast, að vjer sýn-
um þakklátsemi vora og ást til hans
á þann hátt, að vjer treystum orði
hans; og ef vjer elskum hann, þá
höfum vjer auðvitað þá ósk, að gleðja
hann sem mest, ef að svo má segja.
Og í öðru lagi er þetta skynsamleg
guðsdýrkun af vorri hendi vegna þess,
að ekkert er til jafnskynsamlegt og
það að keppa eftir samræmi við lög-
málin í tilverunni; og þau eru það,
sem Jesús Kristur hefir opinberað oss.
»Hegðið yður ekki eftir öld þesssari«.
Ó, að oss auðnist að vera ekki ó-
sjálfstæð, svo að vjer ljetum þess
vegna berast af hjegóma- og vanþekk-
ingarstraumum í kring um oss —
þegar oss sjálfum hefir verið birt í
samvisku vorri, hvað er rjett og satt
í því efni, sem fyrir kann að liggja.
Reynum að muna eftir leiðtoganum
Jesú Kristi og fylgja honum, hvað
sem aðrir gera.
»Heldur takið háttaskiflum með end-
urnýfungu hugarfarsins svo að þfer
fáið að reyna, hver er vilji Guðs, hið
góða, fagra og fullkomna«. Já, breyt-
um háttum — ýmsum háttum. Það
er svo bráðnauðsynlegt og myndi
reynast svo áhrifaríkt. Tökum upp
nýjar venjur vegna trúar vorrar á
miskunnsemi Guðs og sívakandi gleði
vorrar yfir henni. Nóg er að færa í
lag. Tökum upp nýjar venjur bræð-
ur, systur. það mun 'reynast oss ó-
metanleg afls- og gleðilind í Guði.
Við það að gera eitthvað sjer að
venju vegna guðsríkis af einlægu
hjarta, fer, jeg held, alls ekki hjá því,
að ávöxtur kemur í ljós í sál vorri.
Vjer þroskumst m. a. í skilningi vor-
um á Guði og þvi sem guðsríki til-
heyrir; fáum, eins og postuliun orð-
ar það hjer, að reyna hver sje vilji
Guðs, hið góða, fagra og fullkomna.