Bjarmi - 01.11.1927, Blaðsíða 3

B J A R M I
223
skýrt þar frá samþyktum síðasta sókn-
arnefndafundar og hvatt þær til að
láta ræða þær á safnaðarfundum og
senda svo nefndinni skýrslu um und-
irtektir og álit safnaða á þeim mál-
efnum. Sárfá svör höfðu komið aft-
ur frá sóknarnefndunum sjálfum, en
fjölmargir einstaklingar höfðu skrif-
að um málin í einkabrjefum til fund-
arstjóra, og þó einkanlega um krist-
indómsfræðsluna. — Safnaðarfundur
í Úthlíðarsókn í Biskupstungum hefði
t. d. óskað að nýtt barnalærdóms-
kver yrði samið, og talið nauðsyn-
legt að taka að nýju upp í fræðslu-
lögin ákvæði um kverkenslu og í
sambandi við það »að eigi verði öðr-
um en kristnum mönnum, sem er
ljúft að kenna kristindóm veittar
kennarastöðurcr. — Annars las fund-
arstjóri upp alveg nýkomið brjef frá
sóknarnefndinni í Þykkvabæjarklaust-
urssókn í Skaftafellssýslu og kafla úr
nýkomnu brjeti vestan úr Súganda-
firði, sem prentað verður í blaðinu.
2. Um breytingartillögur helgisiða-
bókarnefndarinnar urðu fjörugar um-
ræður, er yfirleitt hnigu í sömu átt
og tillaga sú er samþykt var í því
máli síðasta fundardaginn.
S. Á. Gíslason minntist sjerstaklega
á þá kröfu Benjamins Kristjánssonar
stúd. theol. í Straumum, að fella burt
trúarjátninguna við helgisiðaathafnir
þjóðkirkjunnar og veila prestum fult
helgisiðafrelsi úr því kenningafrelsi
væri komið. Taldi hann harla eðli-
legt að slik krafa kæmi úr þeirri átt,
úr því að prestar þættust hafa leyfi
til að andmæla ýmsum atriðum postu-
legu trúarjátningarinnar utan kirkju
og innan, væri síst furða, þólt þeir
kærðu sig ekki um að fara með þá
játningu við embættisverk, til dæmis
»skíra börn til þeirrar trúar, sem þeir
hefðu ekki sjálfircc. Hins vegar ætti
krafan að geta sýnt söfnuðunum út
í hvaða óefni og hringlandahátt kenn-
ingafrelsið leiðir. Enginn tók til máls
af viðstöddum aðstandendum Strauma
um þetta mál, þótt þeim væri boðið
orðið. — En að gefnu tilefni má
skjóta því hjer inn að B. K. hefir
síðar tjáð undirrituðum að sjer hafi
þótt vænt um að hann gat um þessa
kröfu.
3. Sjómannastofan i Rvík á mikl-
um vinsældum að fagna meðal sjó-
manna og er þar unnið mikið verk
og þarft, eins og Jóhannes Sigurðs-
son skýrði frá.
4. Við kaffidrykkjuna urðu fjörug-
ar umræður um ýmislegt. Frú Ing-
unn Einarsdóttir á Bjarmalandi flutti
t. d. stutt erindi um dýraverndun.
Fundarstjóri flutti kveðju frá prófasti
Rangæinga, er skrifað hafði sóknar-
nefndum í prófastsdæmi sínu, til að
hvetja þær til að senda fulltrúa, og
átt mikinn þátt í að safnaðarfulltrúi
úr einni sókn hans, Árni Árnason
bóndi í Ölfisholtshjáleigu, var mætt-
ur á fundinum.
5. Um bænræknina urðu góðarum-
ræður, tóku 16 fundarmenn til máls,
sumir 2var eða oftar, eftir ræðu frum-
mælanda. Fáeinir sögðu fögur og á-
lirifamikil dæmi um mátt bænarinnar
úr einkalífi sínu, sem væntanlega verða
mörgum viðstöddum minnisstæð.
í fundarlok á þriðjudaginn kom
símskeyti frá Kvenfjelagi Seyðisfjarð-
ar svo hljóðandi:
»Pökkum tilboð yðar um þátttöku í
fundinum í dag, sem vjer þó því miður
ekki getum notið vegna óhentugra skipa-
ferða. Óskum fundinum allra heilla og
blessunarcc.
Um kvöldið voru svo þeir fyrir-
lestrar fluttir, sem dagskráin getur
um.
Áður en gengið var lil dagskrár á
miðvikudagsmorguninn las fundarstj.
brjef til fundarins, er komið hafði