Bjarmi - 01.01.1928, Blaðsíða 8

4
B J A R M I
um, sem reyna að laða þig aðra vegu
fjarri Faðir-vori. Faðir vor á ríkið,
máttinn og dýrðina, og hvar getur
sál þín annarsstaðar en hjá honum
hlotið gleðilegt ár?
Sumarminningar.
ii.
t’ar var siðast hætt frásögn —
i 27.—28. tbl. liðiö ár — er við hjón-
in og Gísli sonur okkar vorum ný-
komin til Siglufjarðar, seinni hluta
júlímánaðar í sumar.
Dvöldum við þar 5 daga og gistum
i sjómannaheimilinu norska við alúð
og gestrisni, þótt ókunnug værum hús-
ráðendum. Er það myndarlegt hús,
sem sjómannatrúboðið (Indre Sö-
mandsmissionen) norska hefir reist
fyrir nokkrum árum. Stór fundarsal-
ur og rúmgóðar lestrarstofur niðri
en 4 sjúkraherbergi uppi. í þetta
sinn voru ekki sjúklingar nema i tveim
þeirra, svo að við fengum hin 2 þessa
daga. En þegar lengra líður á sumarið
er þar fullskipað sjúklingum, norsk-
um, færeyskum og íslenskum, og þá
ærið að starfa fyrir norsku konurn-
ar tvær, sem þeirra gæla. — þar eru
brjef skrifuð og afgreidd í hundraða-
tali um helgar og þar verður varla
þverfótað fyrir Norðmönnum á sunnu-
dögum.
Hann hjet Norheim frá Hasselöen
við Haugesund sjómannaprjedikarinn,
sem var húsráðandi sjómannahælis-
ins í sumar. Fjölmentu Norðmenn
mjög á sunnudagasamkomur hans,
og þótti mjer vænt um að fá tæki-
færi til að tala þar og heyra vitnis-
burði ýmsra norskra farmanna bæði
á undan og eftir. — Er það altítt
mjög á þeim samkomum að trúaðir
menn meðal safnaðarins láti til sín
heyra. En fremur fáir íslendingar
sækja þær samkomur og veiða því
jafn-ókunnugir sem áður starfsað-
um trúaðra Norðmanna. Hitt er fljót-
legra að sjá hvernig sumir hinna
hegða sjer á götum úti og við svo
kallaðar skemtanir.
— Annars var mjer tjáð af þeim
Siglfirðingum, sem því eru kunn-
ugastir, að erlendir sjómenn væru
alls ekki þeir uppivöðslusömustu
þegar kvölda tekur og áfengið er
annarsvegar. Sumir aðkomnir ís-
lendingar eru þeim miklu lakari,
sögðu þeir sem vissu best, Jog sumt
aðkomna kvenfólkið framúrskarandi
kærulaust.
Er það sorglegt allri þjóðinni, en
alt á sínar orsakir, og þær meðal
annars, að íveruskálar verkafólksins
aðkomna eru harla óvistlegir; oftast-
nær svo þjettskipaðir að einn sóði
getur eitrað loftið fyrir mörgum öðr-
um, og engin von að fólk uni[þar þegar
verkahlje verður. Margoft er veðrið
á Siglufirði alveg ólikt bliðviðrinu,
sem þar var í sumar, og er þá ekki
fært að leita til dals nje fjalls sjer
til hressingar, en eiginlega ekki ann-
að að fara fyrir heimilislausa, en í
kaffihúsin, sem eru ótrúlega mörg og
reisuleg á Siglufirði. En mesta óorð
og slark hefir fylgt þeim sumum.
Umbótaþörf. — Kvenfjelag kaup-
staðarins var að undirbúa lestrar-
stofu og vinnustofu fyrir aðkomnar
stúlkur, og er það hið þarfasta fyrir-
tæki. en ekki veit jeg hvernig það
hefir tekist. Hjálpræðisherinn hefir
lestrarstofu fyrir sjómenn, sem kvað
vera vel sótt. Fara margir Norðmenn
þangað á sunnudögum þegar stof-
urnar í þeirra eigin húsi eru fullar
orðnar. — En bersýnilegt er að það
veitti samt ekki af að Siglufjörður fengi
fasta alíslenska sjómannamissíón með