Bjarmi - 01.01.1928, Blaðsíða 11
B J A R M I
7
úti á götuhorni og syngja og vitna
um frelsara sinn. Þeir hafa fengið
að sjá Jesúm. Trú þeirra er lifandi.
Á sumrin eru stúdentar úr guð-
fræðisdeildinni sendir út um landið
að prjedika. t*eir halda guðsþjónustur
í ýmsum bæjum og þorpum, sem
þeir hafa verið kvaddir til. Árlega
endurfæðast margir á slíkum sam-
komum. Jeg var einn þeirra fyrir
tæpum þremur árum. Víðsvegar hefir
orðið trúarvakning, svo að margir
tugir manna hafa eignast trúarvissu
(endurfæðst), og stundum heilar
fjölskyldur.
Trúin sýnir sig í verkinu. Pað eru
þúsundir i þessu landi, og öðrum,
sem geta vitnað að starf skólans
er af Guði rekið.
Skólinn eða Bræðrafjelagið hefir
trúboðastöð í Kína og aðra í Afríku.
Margir, sem hafa útskrifast hjeðan,
hafa boðið sig til starfs á þessum
stöðum.
t*að myndi taka mig langan tíma,
ef jeg ætlaði að fara að lýsa daglegu
liferni margs einstaklingsins hjer í
skólanum, eða allra í heild sinni.
Hjer sem í öllum öðrum stofnunum
er fólkið misjafnt. En það get jeg
sagt, að það eru margir hjer sem eru
í lifandi sambandi við hinn almátt-
uga Guð, og bera með sjer Guðs
kærleika, dýrð, og sælu í hógværri
og göfugri umgengni, þeir eru þegjandi
og lalandi vitni um frelsarann hvar
sem þeir eru.
það er ekkert sem einstaklingurinn
þarfnast meir en lifandi samband við
hinn lifandi Guð. Og þar sem það er,
þar er fijálsræði og þar er sæla. En
þeir sem »eru fyrir utan« misskilja
það alt og kjósa heldur að búa við
lánleysi og vonleysi. Biðjum fyrir
þeim. Köllum á þá. Þreytumst ekki.
Jóhann Friðriksson.
Grand Forks. N. Dak. U. S. A.
Grein pessi hefir legið um hrið hjá
Bjarma, vegna rúmleysis. Rilstj.
Orðsending.
»Blöðin eru stórveidi« er orðtak sam-
tíma vors. Allir játa að blöðin eru sterk-
asta aflið í stjórnmálum og atvinnumálum,
en sumir trúmálavinir virðast gleyma
því, að pví er eins varið um trúmála-
blöðin, og sýna því ekki eins mikinn
dugnað við útbreiðslu þeirra og margir
aðrir sýna í þágu flokksblaða sinna. —
Kristileg blöð vor íslendinga eru svo fá
og svo ódýr, að fáum er ofvaxið að eign-
ast þaú öll.
Aðal-trúvarnarblaðið í þeim hóp er
Bjarmi. Vinum »nýmælastefnanna« er
langverst við hann, og kærulaust fólk um
trúmál er hrætt við að hann kunni að
vekja of marga. En því annara ætti vin-
um stefnu hans að vera um, að hann
stækki og komist sem víðast,-
Ritstjóri hans er fús til að vinna alveg
kauplaust að blaðinu, og gefa úr sínum
vasa nýjum kaupendum kristilegar bækur
og blöð, svo að tölubiöðum geti fjölgað
og áhrifin aukist. En þá treystir hann því,
að gamlir viuir blaðsins hagnýti sjer það,
og vinni að útbreiðslu þess. Einkum og
sjer í lagi er þeim orðum beint til Reyk-
vikinga og annara kaupstaðarbúa. í lang-
flestum kauptúnum og kaupstöðum gæti
kaupendum fjölgað að stórum mun, ef
allir vinir blaðsins þar væru vakandi í
þessu efni, en ljetu ekki einn eða fvo út-
sölumenn alveg annast útbreiðsluna.
Efnalítill verkamaður í Reykjavík hefir
þegar gert sinn hlut.
»Jeg hefi ekki lag á að safna kaup-
endum«, sagði hann, »en jeg get borgað
blaðið handa 10 fátæklingum og stuðlað
að stækkun þess á þann liátt«. —
Bað var myndarlega gert, og ihugun-
arvert fyrir þá »vini eldri stefnunnar«
sem aldrei liafa reynt að útbreiða blaðið.
Árið 1928 verður Bjarmi a. m. k. 32
tölublöð, og verð hans óbreytt, og samt
fá allir nýir kaupendur, sem segja til sín,
og borga ársgjaldið 3 fyrstu mánuði árs-
ins, ókeypis annaðhvort árg. af Bjarma
1927 eða Passíusálmana með nótum, sem
kosta 3 kr. hjá bóksölum. — Burðargjald