Bjarmi - 14.03.1928, Blaðsíða 7

B J ARMI
79
„Eigum vjer að vænta annars?“
Stanley Jones, kristniboðinn góðkunni,
sem getið var um í Bjarma í fyrravetur,
gefur út dálitið mánaðarblað, prentað í
Lucknow á Indlandi. Pað heitir »27ie
Fellowship of the friends of Jesus«
(aSamfjelag Jesú-vina«). Tilgangur þess
er »að mynda samfjelagsband í hugsun
og liferni hjá þeim, sem lialda vilja
sameiginlegri vináttu við Jesúm, og þrá
að igrunda hvað i þeirri vináttu felst,
hvort sem þeir eru innan eða utan
kristinnar kirkju og hvað margt sem
annars er ólikt með þeim«.
Blaðið er því engu síður ættað trú-
hneigðum Indverjum óskírðum, en kristn-
um mönnum, og flytur að jafnaði spurn-
ingar frá þeim mönnum. — Peir, s'em
hafa lesið hina slórmerku bók »Kristur
á vegum Indlands«, eftir þenna kristni-
boða, fara nærri um, að hann muni svara
slíkum spurningum með allri gætni, og
hafa frá mörgu góðu að segja úr sifeld-
um ferðalögum sínum um Indland.
í febrúartölubl. blaðsins þ. á. er »spurn-
inga-stundin« á þessa leið:
Spurning. — »Ef þjer álítið að undir-
búningur liafi verið nauðsynlegur undir
komu Jesú, svo að hann hafl ekki getað
komið í byrjun veraldarsögunnar, lieldur
um miðbik hennar, hvað er þá því til fyrir-
stöðu að ætla megi að vjer lifum nú á
undirbúningstíma undir komu einhvers
annars, sem skarar fram úr Jesú?«
A P. Azamgarh.
Suar. »Vissulega getum vjer ekki fært
visindalegar sannanir fyrir, að enginn
slíkur muni koma. En engan, sem lifir
í samfjelagi við Jesúm hefir nokkru sinni
dregml um slikan möguleika. Hann finnur
að honum hefir hlotnast hið ýtrasta, því
að Kristur fullnægir instu dýpt veru lians
og veitir honum þá heimsskoðun, er stað-
festist því betur, sem árum fjölgar. Krist-
ur er enginn eyddur kraftur. Hann er hinn
mikli samtíma persónuleiki, lifandi og
óeyddur. Sannleikur meiri og meiri brýst
stöðugt fram frá honum. Ilann er á und-
an oss jafnt sem með oss«.
Minnumst þess og vel, að ekki er nema
ein leið til að skara fram úr Jesú. Það
yrði einhver að koma með göfugri lyndis-
einkunn og dýpri sjálfsfórn eða »sjálfs-
gefningu« en Jesús. Lögmál lifs, skráð í
stjórnarskrá alheims, jafnt og í ritning-
unni er, að hinn mesti sje þjónn allra.
Ef einhver kæmi, sem færi dýpra i fórn-
fýsi, færi þrautagöngu upp einmanalegri
Golgata og færi lengra en Jesús fór fyrir
mennina, — þá og þá eingöngu væri unt
að skara fram úr honum. Pað er engin
önnur leið. Pegar litið er á þetta lögmál,
sem Jcsús uppfylti, eru þá nokkur líkindi
til að farið verði fram úr lionum? Reir
einir, sem eru utan hans samfjelags,
geta látið sjer koma það til hugar«.
Pannig skrifar Stanley Jones og með
þessum ummælum hans kýs Bjarmi helst
að svara annarí eins fjarstæðu sem þeirri,
að nú sje fram kominn islcnskur eða
indverskur »mannkynsfræðari«. — Eina
bótin í þeirri bjátrú er lildega sú, að því
fyr, sem bent er á manninn, sem slíkt
»fræðarastarf« er ætlað, þvi fyr kemur
afturkippurinn, þegar loftkastalinn liryn-
ur, — og nokkur von að trúrækið fólk
leiti þá frá hjátrúnni til trúarinnar.
Hvaðanæfa,
Sunnudagaskóli K. F. U. M. í
Rvík varð 25 ára 8. þ. m. Knud Zimsen
borgarstjóri heíir verið forstöðumaður
hans frá byrjun, en aðrir starfsmenn
ýmsir — enginn þeirra guðfræðingur nú,
nema ritstjóri þessa blaðs.
Sunnudagaskólabörnin eru orðin mörg
þúsund; um 500 flest árin, en mörg þeirra
4—5 ár og sum lengur.
Undirbúningsfund hafa starfsmennirnir
hvert miðvikudagskvöld, og stjórnar
borgarstjóri þeim fundum undantekn-
ingarlítið, þrátt fyrir alt annað annríki
sitt. Kvöldið fyrir afmælisdaginn var sá
fundur haldinn að heimili borgarstjóra,
og sátu sunnudagaskóla-starfsmennirnir,
25 að tölu, og fáeinir aðrir vinir starfs-
ins, að veislu lijá borgarstjóra á eftir
fram yfir miðnætti. — Meðal annars voru
sungin þar Ijóð þau, eftir Bjarna Jóns-
son meðlijálpara, sem blaðið flytur nú.
Sunnudaginn 11. þ. m. var haldin 25
ára minningarguðsþjónusla i húsi K. F.
U. M. fyrir börnin. Síra Bjarni Jónsson,
dómkirkjuprestur, flutti aðalræðuna, en
ungfrú Ásta Jósefsdóttir söng eiusöng.